Best lekker geslapen maar wat maken die meeuwen een herrie als je vlak aan zee zit. Er zat ontbijt bij dit hotel, even gekeken en heel snel weer weg. Erg veel mensen en 3 tafeltjes werkt niet echt.
Aan de overkant zit een Denny’s dus daar maar voor de laatste keer deze vakantie ontbeten. Ook even gebeld met de verzekering om te checken of ik gewoon naar huis kan vliegen met mijn medicijnen, bloedverdunners etc. Volgens degene die ik aan de telefoon heb, is dat geen probleem en moet ik maar veel gaan lopen in het vliegtuig en mag ik het niet tegen de grondstewardess zeggen want dan kunnen ze op de vlucht weigeren. Apart verhaal… Op goed geluk dan maar. Ik moet mij wel de eerste werkdag meteen naar de huisarts en de trombosedienst om het verder over te nemen en de medicijnen goed in te stellen. Dat ging nogal heen en weer afgelopen weken.
Daarna de boel gepakt en naar Milpitas voor een groot outletcenter wat op weg naar San Francisco zit. Hier zit o.a. een Marshalls, Hollister en een Abercrombie.
Het zit precies op de helft van de 2 uur 15 die we vandaag moeten rijden dus dat is mooi.
We kopen bij alle 3 de zaken wat, ook voor Tom hebben we inmiddels aardig wat kleding verzameld. Nu maar hopen dat het allemaal in de koffers past.
Als lunch nemen we nog een smoothie en een pretzel en dóór naar San Francisco!
Als we er bijna denken te zijn staan we in een mega file en zien we duizenden mensen lopen in oranje kleding
Er blijkt net een baseball game te zijn geweest van de SF Giants tegen the Baltimore Orioles. Van Baltimore zien we echter niemand, later hebben we van de receptionist van het hotel begrepen dat zij het waren en dat Baltimore te ver weg is en dat er dan bijna geen fans zijn van die club. Wat trouwens wel opviel, er zijn fans van alle maten en soorten; bruin en blank, oud en jong en lelijk en mooi (dit laatste volgens Derk).
Uiteindelijk zijn we er 3 kwartier later door in het hotel. Dit is het enige hotel waar we eerder zijn geweest. Het is niet heel luxe of bijzonder. Wel duur maar dat komt door de locatie, binnen 3 minuten sta je op de boulevard, bij de winkels en op Pier 39, dé pier van San Francisco.
De kamer is anders dan vorige keer, we kijken nu uit op een prachtige witte muur. Voordeel is dat het aan de achterkant zit en het dus qua geluid rustig is
We gaan eerst eens de koffers herpakken zodat we er al 2 op gewicht hebben voor de terugreis en voor de laatste paar dagen zit alles van ons drieën in 1 koffer. Ook gooien we wat oude spullen weg die we expres hadden meegenomen zodat we het hier nog konden gebruiken of dragen om dan hier achter te kunnen laten.
Daarna op stap naar de pier om wat te eten. Tjee, wat is het druk, al die Giants fans die zijn blijven hangen waarschijnlijk. Bij elk restaurant staat een mega rij. Uiteindelijk krijgen we een pieper mee van Hard Rock café en we lopen wat rond maar ik heb een shirt aan met spijkerjasje maar brrrr wat is het koud. Eigenlijk wisten we dat van SF maar ik had dat even verdrongen denk ik. Dus het is niet leuk om buiten rond te moeten lopen… We kijken wel bij de zeeleeuwen, altijd leuk en ook zoveel en daarna gaan we maar in de winkel staan van Hard Rock Café. Derk koopt hier plectrums en een embleem voor op zijn tas.
Na 35 minuten mogen we dan aan tafel en eten. Het is dan al 20.30 uur, trek!! Eten is lekker maar ik word toch wel oud hoor, wat een takkeherrie daar binnen. Je verstaat niemand en zeker de ober niet. Die dan juist een verhaal heeft dat hij in Enschede heeft gewoond en iets over voetballers etc.
Na het eten dus gauw weg en naar het hotel waar het op de kamer juist weer erg warm is. Airco doet het ook eigenlijk gewoon niet dus die doe we maar uit.
