20 april : Van Islamorada, kids ophalen en naar Boynton Beach

We hebben wel een upgrade gekregen (normale prijs van deze kamer/bungalow is $313.00 per nacht) maar het bed is raar hard en ik slaap niet lekker. Ik heb pijn in mijn heup en mijn schouder doet ook weer meer pijn. ’s Nachts heb ik af en toe contact met de jongens die inmiddels onderweg zijn. Zij vlogen om 8.00 van Schiphol naar Frankfurt en om 10.45 uur van Frankfurt naar Miami. Om 8.45 uur (mijn tijd 2.45) appen ze mij dat ze nog steeds op Schiphol in het vliegtuig zitten en dat er iemand niet lekker is geworden en er weer uitgehaald wordt. En dat 2 uur later hun volgende vliegtuig vertrekt! Dat wordt krap.

Uiteindelijk blijkt dat ze hebben moeten rennen van gate B naar Z ofzoiets, ver in elk geval maar ze hebben het gehaald! Goddank landen ze gewoon op tijd.

Ik ben vroeg wakker en strompel echt, mijn heup lijkt niet lekker te scharnieren. Tjonge, ik voel wel dat ik bijna 50 wordt. Het voelt als een oud. Ik vermaak mij met mijn tablet en mobiel tot een uur of 8 en Huub ook wakker wordt. We gaan lekker op ons terras zitten met een kop thee en prachtig uitzicht. 

Uiteindelijk wassen we onze spulletjes af, pakken de boel weer in en checken om 10.30 uit.

Onderweg genieten we weer van de prachtige uitzichten over het idioot blauwe water. De bootjes, natuur, mooie huizen etc. Ik vind het hier zo mooi! Het is af en toe net niet echt en dat hebben we afgelopen dagen hier ook vaak tegen elkaar gezegd. De Keys zijn prachtig en er hangt een fijne relaxte sfeer. Het moet wel mooi weer zijn, anders is er niet zoveel te beleven. Gelukkig hebben we “slechts” 24 uur regen gehad en dit was heel uitzonderlijk. Toch fijn dat we dat hebben meegemaakt. 🙂

In Florida city gaan we bij een Cracker Barrel brunchen. Het is bijna 12.00 uur en we hebben trek. We bestellen een heerlijk ontbijt. Leuke tent is dit toch. Echt zo oud Amerikaans, grappig.

Daarna gaan we door naar the Dolphin Mall. Deze zit op 20 minuten van het vliegveld zodat we er de jongens op kunnen halen op het moment dat ze zijn geland.

We zijn nog maar bij onze eerste winkel als we een sms-je krijgen dat ze zijn geland en denken snel door de immigrations te zijn. Wij snappen niet waarom zo snel (wij hebben 1,5 uur in een rij gestaan en daarna 1,5 uur in een ” cel”  gezeten) maar gaan toch maar afrekenen en rijden naar the airport. We parkeren de auto en kijken bij arrivals waar ze ongeveer zouden moeten zijn. We zien de hele vlucht niet staan. We sms-en heen en weer of ze wel echt op Miami staan en het duurt allemaal even maar we vinden elkaar bij de departures (natuurlijk!). Wat fijn om elkaar weer te zien. Het is 15.45 uur en ze zijn al klaar met alles, echt snel ging dat. Gelukkig passen alle koffers met wat passen en meten in de auto en de boys zitten ook lekker. We gaan op weg naar ons hotel in Boynton Beach!

De jongens vertellen over hun ervaringen van afgelopen week en de reis en we liggen weer in een kreuk om een verhaal van Derk over de strenge immigrations officer die in plaats van Derk zijn ‘yep’ een ‘yes sir’ wilde horen en over Tom die als antwoord op de vraag of hij cash mee had, vrolijk riep dat hij geen geld had. Derk legde uiteindelijk uit dat ze een credit card mee hadden en dat hun ouders ze kwamen ophalen en wel geld hadden.

Helaas maken wij nu voor het eerst deze reis diverse files mee, een weg die we moeten hebben, is afgesloten en we staan bij een hotel (Huub heeft vantevoren alle hotels in de TomTom gezet) waar de medewerkster onze reservering niet kan vinden. Ik laat mijn bevestiging zien en dan blijkt dat dit Towneplace Suites in Boca is en niet in Boynton. O, oeps. Daar staan we voor de balie met onze 4 koffers, tassen, koelbox etc. Fijn Huub, zoeken op naam van hotel en eerste 2 letters van de plaats werkt dus niet, haha!

Afijn, alles en iedereen weer terug in de auto en we rijden de geplande 22 minuten naar het volgende hotel. Waar dit adres is zien we alleen een winkelcentrum. Dan zoeken weer op naam hotel maar hij staat echt niet onze geupdate TomTom. Jeetje dat schiet niet op. Inmiddels is het al na zessen en de jongens zijn moe en hebben honger.

Huub gaat bij een ander hotel vragen waar we heen moeten en belooft de volgende keer bij hun te logeren. Dan komen we uiteindelijk bij het juiste hotel! Prachtige grote kamer, woonkamer en uitgebreide keuken en bureau. Nice! De boys gaan douchen en dan rijden we naar de Golden Corral, een buffetrestaurant. Veel voor weinig en nog lekker ook!

Derk heeft in het vliegtuig 6 uur geslapen en voelt zich prima. Tom niet en die stort in. Ik was ook erg moe van de gebroken nacht en het gekreupel van vandaag. 

Eenmaal in het hotel liggen we dan ook snel te slapen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *