27 juli: Van Jackson via Teton naar Salt Lake City

Heerlijk geslapen weer hier, wel even onweer gehoord vannacht.

Bij het uitchecken liggen verse donuts en muffins en thee en koffie. Simpel maar erg lekker, we eten het op een terrasje op en vertrekken dan.
Eerst naar een ziekenhuis, ik moet weer bloed laten prikken. We komen in een superstil ziekenhuis. Na uitleg komt er een vriendelijke verpleegster die mij ophaalt en mee op sjouw neemt door het ziekenhuis. Ze leeft erg mee en is bijzonder complimenteus over mijn outfit. Ze prikt fijn wat buisjes bloed en gaat de uitslag doorgeven aan het Cody ziekenhuis. We krijgen nog de tip om bij een meer te kijken met de grootste populatie trompetzwanen in Amerika.
Eerst naar de zwanen. We rijden natuurlijk eerst verkeerd maar daarna vinden we het. Okee 1, 2, 3, uhm 11 tel ik er. Zozo. Het zouden er honderden moeten zijn, die zijn even uit eten zeker. Jammer.

Dan gaan we echt op weg. Ik had verwacht op een grote weg te komen maar de eerste 300 km. is over kleine maar wel erg mooie weggetjes

Stukje weg, blijft prachtig

Stukje weg, blijft prachtig

In tegenstelling tot eerder zien we nu erg veel dode dieren. Totaal; 3 wasbeertjes, 2 herten, een konijn, een kat en een hond en dan nog een paar, wat niet meer herkenbaar was, bah.
Ik vind wasbeertjes zo leuk maar heb tot nog toe alleen maar dode gezien en dan zijn ze toch wel iets minder leuk.

Onderweg gaan we van Wyoming naar Utah en weer Wyoming en weer Utah. Mmm gaat dat goed?
We stoppen bij een Maverik benzinestation omdat ik moet plassen en dat is echt zo’n benzinstation zoals je ze in films overvallen ziet worden. Met een erg uitgebreid assortiment en zelfs milkshakes, ijs etc. wat je zelf kunt pakken en ook warme hapjes zoals broodjes worst met een halve saladbar ernaast en kippenvleugeltjes, minitacootjes en egg rolls (loempiaatjes). We nemen een eggroll en bakje met kleine tacootjes en het is heerlijk. Here we go again. Overigens valt het ons op dat echt iedereen hier laarzen draagt, hoe heet het ook is

hotelkamer

hotelkamer

Ook cowboyhoeden zie je veel. Geestig hoor.

We toeren weer verder, uiteindelijk wordt het toch grote weg, zelfs 4 banen breed en Salt Lake City is duidelijk een grote stad. Het zou hier heel heet zijn maar het is erg bewolkt en het druppelt af en toe dus de temperatuur valt ook erg mee.

Het hotel vinden we weer snel en wow, dit is de mooiste so far. Erg luxe bed en badkamer en mooi computerhoekje etc. Derk wil erg graag naar een TGI Fridays restaurant en zoekt dat op, op de computer, en het zit redelijk vlakbij. Het is natuurlijk zaterdag en we moeten 25 minuten wachten. De Macy’s zit ernaast dus daar haal ik vast wat Clinique make up en daarna hoeven we nog maar even te wachten. Het eten is weer verrukkelijk!
Derk heeft een toetje met caramel en vindt op zijn bordje een klein dopje van waarschijnlijk het caramelflesje. We laten dit zien aan de serveerster die zich wentelt in excuses en prompt alle toetjes van de rekening haalt.

Welcom to Utah

Welcom to Utah

Dat is lekker! We vinden het eigenlijk wel grappig en hebben er nog even lol om.

Na het eten is het 20.00 uur en Huub wil eigenlijk de Salt Lake Tempel zien, nu we daar vlakbij zijn dus we rijden daar nog heen. Het is een mooi gebouw met prachtige vijvers en bloemen etc.
Alleen lopen er van die types rond die je waarschijnlijk tot het Mormoonse geloof willen overhalen en we krijgen er een beetje een sekte-achtig gevoel bij. Beetje scary.

We lopen er wat rond, kijken in het visitor center en in een kerkje, het Tabernacle. Mooi allemaal maar we krijgen hier een creepy gevoel dus we gaan weer terug naar de auto en rijden in het donker terug naar het hotel. Mooi met al die lichtjes!

Tegen elven liggen we allemaal weer in bed na nog even op het internet te hebben gezeten en wat tv te hebben gekeken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *