Florida 2018

Uitgelicht


6 December: Helaas weer naar huis…

Tjonge wat een hotel was dit. (Doral Inn & Suites) Je zou denken dat een hotel vlakbij een vliegveld een beetje geluidsdicht zou zijn. Nou deze niet, hahaha! Het was bijna grappig, de herrie. Om 24.00 uur was het echter rustig en hield het vliegverkeer op. Jaa slapen….tot 1.00 uur. Toen kregen we bovenburen die enorm heen en weer aan het lopen waren over de dunne, enorm krakende vloer. Afijn, na een uur was dat ook klaar. In die tijd hebben we nog maar wat gedronken, creme op mijn jeukende muggenbulten gesmeerd en weer op onze tablets. Uiteindelijk toch nog van 2.00 tot 6.30 uur lekker geslapen. Toen ging de wekker. Douchen, aankleden, ontbijten (was niet bijzonder, maar wat geroosterd brood met jam en een gekookt eitje is ook prima) en om 8.00 reden we weg naar het vliegveld dat op 10 minuten afstand moest zijn.
We rijden de grote weg op en komen direct in een file terecht. Van 6 banen naar 5, toen naar 4 en toen naar 3. Dat schiet niet heel erg op. Om 11.30 uur zouden we vliegen en dat betekent 3 uur eerder er zijn, dus om 8.30 uur. Op die tijd waren we echter nog niet heel erg opgeschoten. TomTom gaf aan dat we links moesten houden. Op een gegeven moment zegt Derk “ik vind het wel gek dat wij links moeten houden terwijl daar rechts op het bordje Airport staat”.  Ja dat vonden wij ook wel. Plus dat het rechts wel doorreed. We hadden alleen nog ongeveer 20 meter om 3 banen op te schuiven. Dan zijn Amerikanen toch wel veel socialer dan Nederlanders! Knippertje uit en we mochten naar rechts. Pff wat een opluchting!! We bleken gewoon al bijna bij de rental car return te zitten. Inleveren bij Hertz gaat altijd supersnel. Het is sneller geregeld dat dat wij de koffers uit de auto hebben. Dan weer met de miamover (treintje) naar het vliegveld zelf, naar de incheckbalie (was nog even zoeken). Ze vonden 1 koffer te zwaar, dus nog een stekkerblok en een vest eruit en in de handbagage en klaar. De controle van tassen met vesten, schoenen e.d. uit vind ik dan op Schiphol wel veel sneller en soepeler gaan dan hier maar ook dat lukte allemaal. Het was 10.00 uur toen we dat gehad hadden.
Ik zei nog tegen Huub “we zijn echt nog nooit zo laat op het vliegveld gekomen en door alle security etc. In die file voelde ik echt mijn hartslag omhoog gaan! ”
Toen we even later lekker met onze benen omhoog zaten bij de gate, bedacht ik mij dat deze vlucht naar New York ging en niet naar Nederland, dus…niet internationaal en geen 3 uur van tevoren aanwezig maar “slechts” 2 uur. Hahaha! Als ik mij dat eerder had bedacht was ik niet zo gestresst geweest. Maar gelukkig maar want als we om 9.00 uur het hotel uit waren gegaan, hadden we het vliegtuig misschien toch nog gemist!!

Het toestel vertrok netjes om 11.30 uur en Huub en ik hadden erge mazzel want de plek tussen ons in bleef leeg. Derk zat voor mij aan het raam met een dun oud dametje naast hem, die hem van snoepjes voorzag, dus die zat ook goed.
Deze vlucht duurde 2,5 i.p.v. 3 uur. Bij aankomst op New York EWR dacht ik dat we de koffers weer moesten ophalen, weer inleveren en door security, net als op de heenweg. Maar nee, dit hoefde niet. Dat scheelde dus weer een hoop tijd en moeite. Het flesje water dat ik in Miami had gekocht, kon ik gewoon houden, yeah, dat scheelt weer. 🙂

We hebben onze overstaptijd uitgezeten met onze benen op onze handbage omhoog en met gratis Wifi. Nog even bij Jamba Juice een verse smoothie en bij Auntie Annie een pretzel gehaald en om 17.00 uur gingen we boarden. Helaas was er iets vaags aan de hand waardoor we toch nog een uur te laat de lucht ingingen.
Ik heb uiteindelijk 2 films gezien, Ocean’s 8 en Crazy Asians, leuke films allebei. Verder niet echt geslapen maar wel lekker gelegen met mijn ogen dicht. Vluchten vielen ons eigenlijk wel erg mee. Deze indeling met 2 stoelen naast elkaar vind ik ook wel erg lekker bij United. Huub vindt ook 2 vluchten fijner dan een van 10 uur. Je kunt toch even lopen en dingen doen.
Toch weer, ondanks de vertraging, op tijd geland. Derk had inmiddels zijn maat Thomas geappt, die vandaag toevalig vrij  was en het geen probleem vond ons op te vissen van Schiphol. We zijn netjes thuis afgeleverd met al onze koffers.
Hij is nog even een bakkie koffie blijven drinken en daarna ben ik de koffers uit gaan pakken, wasmachine aanzetten en Huub is gaan bellen met de ANWB voor onze auto en met een reparateur voor de koelkast. ANWB kwam binnen een uur en zette een nieuwe accu in de Volvo. Reparateur kwam in het begin van de middag maar het bleek iets te zijn dat alleen Samsung zelf mag vervangen. Zonder aarde zou hij (de koelkast) het wel doen maar dat is gevaarlijk. Volgens de meneer zou de reparatie dan rond de 300,00 gaan kosten. We hebben diep zitten denken maar voor een koelkast van 12 jaar oud, is dat niet meer de moeite. Uiteindelijk hebben we maar een nieuwe besteld bij Cool Blue, een redelijk eenvoudige want het geld is na zo’n vakantie, nieuwe accu plus ook nog een koelkast toch wel op.

Inmiddels is het zaterdag, heb ik al 5 wassen gedraaid, hebben we onze ouders weer kunnen bezoeken met de auto, is de kerstboom gekocht en is ook de nieuwe koelkast binnen!

Wij kunnen weer terugkijken op een geweldige vakantie!
Het was jammer dat de dagen in het appartement aan zee wat koeler waren waardoor we daar niet veel op het strand hebben kunnen vertoeven. Gelukkig is er altijd genoeg leuks te doen in de buurt. Verder hebben we 1x een kort buitje gehad in Orlando en hadden we op de Keys het mooiste en warmste weer. De afwisseling was super. We hebben niks naars gehad en ook met Derk erbij was heel gezellig! Topvakantie dus en dankzij dit blog kunnen we zelf nog terug lezen wat we allemaal hebben gedaan.
De foto’s van gisteren staan er nu ook bij, kijk nog even want ze zijn leuk.

Iedereen bedankt voor het meelezen! Voor vragen of opmerkingen, schroom niet, ik vind het alleen maar leuk.
Tot de volgende keer!

Derk heeft nog een korte video gemaakt van de vakantie van 2 minuten! https://www.youtube.com/channel/UCpGw4FChr0yjRgaaywfPXoQ

5 December: Van de Keys terug naar Miami

Officieel hadden we om 10 uur uit moeten checken maar dat hebben we kunnen uitstellen tot 11.00 uur. Hotel is trouwens echt een aanrader, geweldige grote kamers, lekkere bedden en een mooie ligging. (Hammocks at Marathon)
Uiteindelijk hebben we vast 1 koffer op 23 kg en die laten we dicht. De rest moet ook gaan lukken. We zijn met 2 koffers gekomen en we gaan er met 3 weg.
We rijden om 10.45 weg en eerst nog de “verkeerde” kant op omdat we nog even op Big Pine Key willen kijken. Dat was er eerder nog niet van gekomen. We wandelen rond bij de Blue Hole maar zien er geen alligator. Alleen een grote leguaan in de boom en een schildpad.

Dan door naar het woonwijkje erachter om te kijken of we de speciale Key Deer zien. Derk denkt er een in een tuin te zien. We rijden terug en stoppen er vlakbij. Ik stap uit en er blijken er 4 te zijn! Ze staan wel ver weg. Ik sta foto’s te maken en durf niet de tuin in te lopen, dat is prive terrein. Net als ik mij eigenlijk om wil draaien om terug te lopen naar de auto, komen ze op mij af! Ik gil naar Derk die in de auto is blijven zitten. Hij komt er ook uit met zijn camera en filmt ze, ook op hem komen ze af. Ach, ze zijn zo schattig. Ik aai er een over zijn neus. Ondertussen maak ik een hoop foto’s.

Dan is het toch tijd om verder te gaan en we hebben inmiddels flink trek. Het is 12.00 uur en we gaan brunchen bij een tentje. Grappig dat waar je eigenlijk ook eet, het altijd wel goed is (behalve de Mac Donalds en dat soort tentjes).
Dan maar richting hotel. Af en toe stoppen we voor wat foto’s en op een gegeven moment zijn ze langs de weg bezig waardoor 1 baan is afgesloten en er een mega file ontstaat. Nou is in de file staan op de weg op de Keys wel de mooiste file maar zelfs ook nog irritant wanneer het echt een uur duurt. Later bij Homestead staat het ook stil.


Onderweg rijden we nog even Duck Key op. Wat een prachtige huizen staan daar en het water is zo onwerkelijk blauw! (Onderaan staan hier ook nog wat foto’s van)

Getver, nou zijn we er wel klaar mee. Vlakbij het hotel is het Dadeland Shoppingcenter waar een Abercrombie zit. Derk heeft beloofd voor iemand wat te kopen maar helaas, ze hebben het niet. Zelf koopt hij nog wel 2 vesten en een shirt (mijn geld is op, hij mag nu zelf betalen). Daarna eten we bij de Chili’s. Het is weer superlekker.

Voordat we dan bij het hotel zijn, is het toch weer na achten en het duurt een tijd voordat het inchecken is gelukt. Kamer is groot met weer een uitgebreide keuken maar ziet er verder wel wat uitgewoond uit. Ook vliegen er vliegtuigen vlak over met flink wat herrie. Ik ben benieuwd of we kunnen slapen. We zijn wel allemaal doodop dus wat dat betreft zou het moeten lukken.
De foto’s komen later, daar heb ik geen puf meer voor.(is nu 22.30 uur)

Morgen maar vroeg op en om 8.00 richting vliegveld. Om 11.30 uur vliegen we dan via New York (overstap) naar Schiphol waar we vrijdagochtend aankomen.
Zoon Tom zou ons komen halen maar de accu van onze volvo is kapot en de ANWB wilde niet komen als Huub er met zijn kaartje niet was…. Dan zien we het wel als we thuis zijn. Nu komt een vriend van Derk ons ophalen en thuis afzetten dus dat is ook fijn geregeld. Hij verdient er wat mee en voor ons is het goedkoper dan een taxi.

 

4 December: Strand en Key West

Bijzonder dat die palmbomen kunnen groeien op het strand!

Vannacht heerlijk geslapen tot 8.00 uur vanmorgen. Het begint toch wel op uitslapen te lijken. Uurtje relaxt, reacties bekeken, hartelijk dank daarvoor (speciaal voor Bri! 🙂 ) en toen ons toch maar in badkleding gehesen. Voorspelling was vandaag half bewolkt met kans op een bui, the hourly forecast was een bui rond 12.00 en een om 15.00 uur.
Onderweg richting Sombrero beach kwamen we een vreemd ontbijt-tentje tegen. Zag er niet uit van buiten maar het was megadruk en uiteindelijk ook erg lekker en superamerikaans, met zo’n bar met krukken vanwaar je kunt zien wat de kok doet, en wat houten tafeltjes.
Voor we op het strand lagen, was het toch 10.30 uur en best flink bewolkt. We twijfelden of het wel de moeite was maar toch maar gedaan. Gelukkig maar want het werd steeds zonniger en was uiteindelijk bloedheet. Zeetje is dan heerlijk om in af te koelen. Er was een tractor druk bezig om al het zeegras dat er lag weg te scheppen. Beetje onrustig maar wel grappig om naar te kijken.

Na 2 uurtjes terug naar het appartement, allemaal douchen en om 14.30 zaten we weer in de auto richting Key West. Het is precies een uur rijden. Route blijft prachtig met het water, dat alle kleuren groen en lichtblauw heeft. Op een gegeven moment zag ik nog een groepje dolfijnen.  Huub probeerde nog terug te rijden en ergens te parkeren maar ik zag ze niet meer.

Deze lag voor het hotel, een mooie grote!

Op Key West zijn we naar het haventje gereden om daar rond te kijken. Megaveel vissen in het heldere water gezien en natuurlijk leuke tentjes, bloemen en schepen.

Daarna wilden we naar Mallory Square voor het sunsetfeest dat hier iedere avond wordt gevierd. Dat bleek hemelsbreed maar 650 meter te zijn. Dus nog wat extra parkeergeld betaald en we zijn maar gaan lopen. Leuk tochtje was het ook.

Het was echter 28 graden met een real feel van 34 dus ik had het heet!! Pfff… Eenmaal daar maar afgekoeld met een Pina Colada smoothie en daarna naar de kade waar al honderden mensen een plekje voor de sunset hadden bemachtigd. Het is er heel gezellig, er spelen muzikanten, bandjes en er is een Franse mafketel die katten kunstjes laat doen die nergens op slaan en heel zielig zijn.
De lantaarnpalen zijn verkleed als zuurstokken en er is sowieso veel kerstversiering. De sunset is prachtig met alle bootjes ervoor en ik maak weer veel te veel foto’s.

Als de zon onder is volgt een applaus en wij gaan weer langs het water en een stuk Duvalstreet terug naar de auto. Dan rijden we ook Duvalstreet nog een keer door, het is hier echt elke avond gezellig om uit te gaan.
We gaan weer heerlijk eten bij de Outback, ook een van de favorieten waar we nog niet waren geweest en uiteindelijk is het weer 21.30 uur voor we thuis zijn.

Het was echt weer een geweldige dag! Deze dagen op de Keys voelen als een extra vakantietje met dat mooie weer en zoveel leuks en moois te zien en te doen.

Morgen gaan we hier weg voor onze laatste nacht in Miami voor onze terugvlucht donderdag. We hebben nog helemaal geen zin om naar huis te gaan.

 

3 December: Robbies, Morada Bay, strand en sunset

Het zijn heerlijke bedden hier. Wel erg zacht maar vooralsnog gaat het goed met mijn rug. Schouder gaat ook redelijk zonder (huishoudelijk) werk.
Rond negenen zijn we aangekleed en gaan we een ontbijtje eten bij Sunset Bar & Grill. Eten is lekker maar personeel niet echt vriendelijk. Dat is eigenlijk voor het eerst hier.

Derk bij het ontbijtrestaurant

Daarna gaan we terug naar Islamorada waar het gisteren te druk voor was. Eerst het Morada Bay cafe. Eigenlijk kun je daar geen foto’s maken als je er niks besteld. We doen net of we wat willen drinken maar dan wordt er gezegd dat ze pas om 11.30 uur open gaan. Dat is nog 7 minuten….mooi, gauw foto’s maken en wegwezen want eigenlijk hoeven we niks en het is hier vrij prijzig. 🙂

Het is een fotogenieke locatie waar je ook leuk kunt trouwen.
Precies op tijd zijn we er weer weg. Dan gaan we door naar Robbies, Huub en ik zijn er al vaker geweest maar Derk nog niet dus we laten hem alle leuke plekjes zien hier. We lopen er langs de boten en zien een manatee (zeekoe), o leuk, weer een!
Even later zit hij op een andere plek waar op een steiger een lekkende tuinslang ligt. Het lijkt alsof hij het zoete water dat eruit komt lekker vindt. Het is een supergrappig gezicht.

Het zijn wel lollige lelijke beesten.
We zien natuurlijke ook de tarpons en veel pelikanen. Het is overigens boven de 30 graden en we hebben het bloedheet.
We kopen een emmertje vis, die je aan de tarpons of pelikanen kunt voeren. Er wordt flink om gevochten.

Dan weer richting hotel, onderweg maken we ook nog een paar foto’s!
Een van de vele bruggen, een ibis bij het water en een salamandertje op een tak…

Terug in het hotel krijgen we bezorgde appjes van Tom en Carlijn dat de stoppen er thuis steeds uit slaan. Heel vreemd, tussendoor doet het het weer een uur en slaan er dan weer uit. We bellen met ze en uiteindelijk vermoeden we dat het de grote ijskast in de berging is. Daar zit heel veel in de vriezer, uiteindelijk mogen ze het meeste bij de buren in de vriezer leggen. Dat is fijn, verder moeten ze alle maaltijden maar deze week opeten. De rest zien we dan wel weer als we thuis zijn. Ook is er wat met de accu van onze Volvo, dus daar moet Tom dan morgen maar de ANWB voor bellen want hij moet ons vrijdag ermee op komen halen op Schiphol. Wel vervelend allemaal… Dat gaat weer geld kosten.

Nou ja, we laten het los en gaan ons omkleden en naar het strand. Het is er heerlijk, ook het zeewater is perfect van temperatuur.
Rond vijven droppen we Derk bij het hotel en Huub en ik gaan naar het Sunset park. Het is letterlijk een park aan het water met allerlei bankjes. We gaan er zitten en het wordt steeds drukker. Uiteindelijk gaat er zelfs muziek aan die precies stopt als de zon onder is en iedereen applaudiseert. Het was erg grappig. Ook leverde het mooie foto’s op.
In het hotel gaan we douchen en daarna eten bij het Steak & Lobster House. Het is allemaal weer superlekker. Thuis schrijf ik weer het verhaal met de Voice USA op de achtergrond, Huub kijkt zijn favo serie op Netflix en Derk trekt zich terug in zijn prinsjesvertrek.
Weer een geweldige dag voorbij!!

2 December: Van Satellite Beach naar The Keys

Gisterenavond heb ik mijn wekker op 7.00 uur gezet en vanmorgen, toen ik wakker werd, dacht ik ” waarom is het al licht en is mijn wekker niet gegaan?’
Precies het moment dat ik mijn mobiel pakte om te kijken hoe laat het was, ging het alarm en was het dus 7.00 uur! Weird… Op het gemakkie opgestaan en alles in gaan pakken. Knap hoe je alles zo kunt verspreiden in een paar dagen.
Uiteindelijk reden we om 8.30 uur weg. Nog even een foto gemaakt van de voorkant van ons appartementengebouw, we hadden alleen het uitzicht nog maar laten zien.
Daar waar Derk staat is 216, maar daarboven was dus ook van ons met een trap in het appartement.

Een uur later zijn we gaan tanken en daarna ontbijten bij de Cracker Barrel. Jumm, wat is dat daar toch lekker.
Toen weer door, het is vandaag totaal zo’n 475 km. rijden. Eenmaal op de Keys staat Huub het stuur af aan Derk. Hij vindt het wel cool, het rijden in zo’n enorme auto op de mooie bruggen over het hysterisch blauwe water. Het is trouwens prachtig weer vandaag en ook goed warm. We zien echt tientallen leguanen langs de weg, Derk ziet er ook nog eentje plat gereden worden door de auto voor ons.

We willen stoppen bij Robbies en het Morada Bay cafe maar het is zondag en dat is te zien, het parkeerterrein is vol. We besluiten het maar te laten en het later te doen. Dan maar door naar ons hotel, The Hammock at Marathon.

Om 15.00 sta ik aan de receptie maar is de kamer nog niet klaar. Ik vul wel vast alles in zodat ik straks alleen maar de sleutel op hoef te halen.
Dan gaan we maar eerst naar Sombrero Beach, 10 minuutjes van het hotel. Zoals alles in Amerika goed geregeld is, hebben ze hier een huisje op het strand met ruime toiletten waar je je om kunt kleden. We hijsen ons in badkleding, leggen onze handdoeken neer en springen de zee in, heerlijk zeg! Daarna lekker zonnen en kijken naar wat mannen die duikinstructies krijgen.
Tegen vijven, gaan we dan opnieuw naar ons hotel. Ik krijg de sleutelcards en een beschrijving naar kamer 215. We laden alle bagage op een trolley. Het is inmiddels best veel. Wanneer we de lift uitkomen, vraagt een stel of we genoeg mee hebben voor just one night, hahaha!

Eenmaal bij de kamer (best een eind lopen door alle gangen) blijkt het kaartje niet te werken. Zucht, ik ga weer terug en het blijkt 216 te zijn (erg toevallig, ons appartementnummer was ook 216 waar we vanmorgen zijn vertrokken). 216 is nog een stuk verder en heeft minder mooi uitzicht dan 215. Ik zeg teleurgesteld dat ik zo blij was met 215. Ze belooft te bellen als er een andere kamer met mooier uitzicht vrij komt. Nou, maar weer op zoek naar 216 dan. Eenmaal binnen is het uitzicht niet op zee maar de kamer, of eigenlijk het appartement is prachtig! Heel ruim, luxe en heel nieuw! Onze slaapkamer heeft een Kingsize bed met eigen badkamer.

Ook Derk heeft een eigen kamer met 2 bedden en een eigen luxe badkamer. Verder nog een woonkamer met eettafel, keuken en een balkon. Niet slecht!
We gaan buiten kijken, de sunset zie je hier niet echt maar de lucht en het uitzicht zijn wel mooi.


Daarna koffers uitpakken en douchen. Om 19.00 hebben we trek (niet geluncht vandaag) en gaan we naar de Island Fish Company, een gezellig restaurant aan het water. Heerlijk eten met kerstliedjes op de achtergrond. Het blijft een beetje gek met mooi weer.

Thuis is het weer het zelfde met verhalen typen en tv kijken. Het was weer een mooie

dag!!!

1 December: Scrub Jays, Cocoa Beach en verder niet veel

We zijn laat gaan slapen en helaas ben ik weer rond 6.00 uur wakker. Ik hoopte op nog 2 uurtjes extra, die Huub nog wel nam/kreeg maar helaas, bij mij lukte het niet.
Derk was vannacht niet lekker en kon niet slapen tot 3.00 uur. Ook vandaag voelt hij zich nog niet zo goed. Hij ontbijt met alleen wat toast en blijft verder thuis. Huub en ik gaan na het ontbijt bekijken wat we willen doen. Het is warm maar echt niet zonnig. Wat een pech…in Orlando hadden we prachtig weer maar van alles te doen, hier was de bedoeling lekker op het strand te realaxen maar eerst was het te koud en wel zonnig en nu is het heet maar heel bewolkt.
Nou ja, het is droog, dat is het belangrijkste! Op de planning stond een dag strand maar dat wordt een natuurreservaat, de Turkey Creek Sanctuary, maar Huub vermoed dat er na Thanksgiving niet veel meer te zien zal zijn, hahaha

en Osprey (visarend)We besluiten dan maar naar de Helen and Allen Cruickshank Sanctuary te gaan. Een parkje waar Florida Scrub- jays leven. In Nederland heet het de Westelijke Struikgaai maar deze soort leeft alleen in Florida. Op internet vond ik deze info: The round-headed, blue and gray Florida Scrub-Jay is the only bird species that lives exclusively in Florida, where it occurs in patches of low-growing scrub oak in sandy soils. It perches tall with its long tail hanging down or boldly hops on the ground burying acorns. This social bird forms extended family groups: the young from previous years help their parents at subsequent nests until they can get a territory of their own. Extensive development and habitat fragmentation in Florida threaten this bird’s already small population, placing it on the federal endangered species list.
Ik heb foto’s gezien dat deze vogels echt op mensen hun schouder of fototoestel gaan zitten, en ze zijn blauw. Die willen we wel zien.
Het parkje stelt echt niet veel voor. We komen een stel tegen met grote camera’s en w vragen ze of ze de vogels gevonden hebben. Ze leggen uit waar zij ze gezien hebben. Ook zeggen ze dat er Ospreys zitten en iemand anders had ook een soort grote uil gezien. Dus vol goede moed gaan we op pad. Het is overigens bloedheet en er staat daar geen zuchtje wind.
Af en toe staan we stil en turen in bomen. Op een gegeven moment zie ik een osprey, maar nog wel een beetje ver.
Verder zien we heel lang niks. Tot we in een hoek van het park een paar vogels hoog in een boom zien. Tja, zo tegen het licht in, lijkt het zwart en zie ik nog niks.
Dan vliegt er gelukkig eentje op een tak vlakbij mij en kan ik wat foto’s maken.

scrub jay

Scrub jay

Ze zijn wel mooi hoor. Een stukje verder zitten er twee in de boom. Ik zit wat te praten tegen het beest en hij komt wel dichterbij maar helaas niet op ons zitten. We vinden het wel mooi geweest en lopen weer verder. Dan zien we nog een vogeltje. Zoeken op Google leert dat dit een roodbuikspecht is of een red bellied woodpecker. Ook leuk.

de specht

Daar blijft het bij. We gaan terug naar de auto en rijden naar Cocoa beach. We parkeren er voor $2.50 naast een parkeerterrein waar ze 15,00 vragen. We gaan de pier op. Er staat echter veel wind en op de pier is dat nog erger. Mijn haar staat alle kanten op.
We lopen er even heen en weer, gaan naar de wc en dan is het wel mooi geweest. We gaan terug naar het appartement. Ik ben moe en hoop nog even een uurtje te slapen.
Derk voelt zich ietsje beter en is zelfs nog gaan sporten maar eten wil hij nog niet veel. Ik ga een uur liggen maar echt slapen lukt niet. Gewoon relaxen met een boekje is ook fijn.
’s Avonds halen we iets kant en klaars bij de Publix aan de overkant en kijken we Netflix. We gaan niet te laat naar bed. Morgen moeten we best een eind rijden, richting Keys. Er is daar mooi weer voorspeld voor de komende dagen, fijn, we hebben er zin in!! Vroeg op en weg dus!

Huub staat van de zee te genieten. Gemaakt vanaf ons balkonnetje. Uitzicht wel echt super hoor!

Tot morgen!

30 November: Sunrise, boodschappen, strand, sunset en Fridays

Vanmorgen was ik om 6.15 uur wakker en besloot ik om maar weer eens foto’s van de sunrise te gaan maken. Deze keer trok ik mijn jas aan maar eigenlijk was het best lekker qua temperatuur. Ik heb 3 kwartier over het strand gelopen. Ondertussen foto’s makend, zoekend naar schelpen en gezellig goodmorning zeggend tegen alle andere wandelaars zo vroeg (waren er  5 ofzo). Veel foto’s dus!

Daarna nog een uurtje binnen zitten lezen en op mijn mobiel gekeken, voordat ik het ontbijt ging maken. Na het ontbijt ben ik even met Huub naar de Walmart gereden, paar boodschapjes gedaan. Toen wij terugkwamen in het appartement, bleek Derk te zijn gaan fitnessen aan de overkant bij Planet Fitness. Lekker bezig!
Wij hebben snel onze badkleding aangetrokken om lekker hiervoor op het strand te gaan liggen. Het was warm en zonnig weer.
Ik lag heerlijk met mijn tenen richting zee tot ik ineens een halve golf over me heen kreeg. Nee, getverrrr! Mijn hele handdoek drijfnat…
Oeps, toch maar een stukje verder en hoger gaan liggen. Gelukkig hadden we ook al een handdoek voor Derk mee, dus ben ik daar maar op gaan liggen en heb ik hem een berichtje gestuurd om toch een handdoek mee te nemen als hij klaar was in de sportschool. Uiteindelijk hebben wij zo’n 2,5 uur op het strand gelegen en Derk een uurtje.
Thuis gedoucht etc. en rond vijven zijn we een stukje gaan rijden langs de Indian River. Satellite Beach ligt op een soort schiereiland, met aan de ene kant de zee en de andere kant de IndiAtlantic. We zouden hier mooie sunsetfoto’s moeten kunnen maken. We rijden er over de brug naartoe en ik zeg ” ik wil graag een mooie rode lucht en dat er dan een dolfijn voorbij springt!”  ” Natuurlijk” , zegt Huub.
Langs deze weg zien we inderdaad een prachtige zonsondergang aan de ene kant en de meest luxueuze landhuizen aan de andere kant. Alleen kun je bijna nergens stoppen en parkeren om foto’s te maken. Het zijn allemaal prive terreinen. We stoppen natuurlijk toch op 2 plekken en op de 2e is een mooie steiger waar ik foto’s van maak. Enthousiast wil ik de auto weer inspringen om te laten zien hoe mooi de foto’s zijn, als ik uit mijn ooghoek ineens 2 dolfijnen zie. Shit, dolfijnen!! Ik ren weer terug naar de waterkant. Derk springt ook uit de auto en allebei maken we een aantal foto’s. Helaas niet superduidelijk maar wow, wat gaaf! En dit bestelde ik net, hahaha, dit had ik toch echt niet verwacht te zien!!

Het zwarte puntje is de vin, zie je het?

Daarna rijden we door naar Melbourne. Derk wilde deze vakantie nog heel graag bij de Fridays eten (heette vroeger TGI Fridays) en deze komen we op de Keys niet meer tegen. Ze hebben er een aanbieding 2 for 2 voor $20.00. 2 voorgerechten, 2 hoofdgerechten en 2 desserts voor 2 personen dus. Huub en ik nemen het samen. Het zijn wel kleinere porties maar met 3 gangen is dat prima! Daar kun je toch bijna niet voor koken. Het was allemaal weer superlekker. Derk had zijn Spare ribs dus hij was ook blij.
Naast het restaurant zat nog een Best Buy waar de mannen even gingen kijken en ik heb nog even bij de Burlington geshopt, een erg leuke en goedkope winkel met merkspullen maar eigenlijk heb ik al wel genoeg gekocht.

We zijn weer rond tienen thuis en ik schrijf weer dit verhaal, Huub kijkt Netflix en Derk zit boven op zijn computertje. (dit appartement heeft 2 verdiepingen, de slaapkamers zijn boven)

Morgen alweer de laatste hele dag hier, bah, het gaat echt veel te snel voorbij. Nog maar extra genieten dan. Morgen moet het weer lekker warm worden, dus een paar uurtjes strand zit er wel weer in.

29 November: Pelican Island, Vero Beach outlet en Texas Roadhouse

Ik heb een matras op de grond gelegd en heerlijk van 22.00 tot 8.00 geslapen met een half uurtje wakker rond vijven omdat het voelde of er een spin over mijn hoofd liep.
Verder een lekkere nacht gehad dus. Ik app met Tom en feliciteer vriendin Marleen met haar verjaardag.
Dan douchen, ontbijten en een uurtje niks. Na overleg besluiten we richting Vero Beach te rijden over de A1a, de mooie weg langs het strand. We gaan wandelen bij de Pelican Island Wildlife Refuge. Het park is gratis en erg rustig. We komen in totaal 4 mensen tegen.

Er zijn 3 trails, we doen er een over de boardwalk en van de andere twee een stukje. Het is een mooi park, ik fotografeer een paar vogels en op een gegeven moment hoor ik wat in de bosjes. Als je hier wildlife wild spotten moet je vooral goede oren hebben. Ik sta stil en sta in de bosjes te turen. Huub en Derk zijn inmiddels al 100 meter verder. Ik wil niet gillen want dan jaag ik mijn beestjes weg. Ik weet met een fluitje de mannen terug te lokken en dan zien zij ze ook; wasbeertjes! Ik geloof 2 grote en 1 kleintje. Och, ze zijn zo schattig! Alleen zitten ze natuurlijk weer in een boom en zijn ze lastig te fotograferen.

2 in de boom!

We rijden dan naar de birding trail, Derk rijdt even. Mag eigenlijk niet want onder de 25 moet je flink extra betalen om een huurauto te mogen rijden. Hij heeft nog nooit een automaat gereden maar hij vindt het wel leuk. Op de  birding trail zijn verrassend weinig vogels te zien. Ook hier horen we weer wat in de bosjes maar na lang turen zien we nog steeds niks. Temperatuur vandaag is zo rond de 19 graden, ideaal wandelweer dus.

Na een stuk wandelen gaan we maar terug en door naar een outletmall hier vlakbij. Als we over een brug rijden, zie ik mijn eerste dolfijn! Blijft toch cool, vind ik. Er is een Michael Kors outlet. 70% korting op alles. Ik zie een portemonnee van 219,00 en een tas van 299,00. Min 70% is echter nog steeds best veel en zo mooi is het nou ook weer niet.
Bij Clarks zie ik ook niets moois. We kopen nog wel New Balance gympen voor mij en Nikes voor Huub. Bij Bealls zie ik ook niks en bij Tommy en Ralph Lauren willen de mannen niet meer kijken.
Inmiddels is het 14.30 uur en hebben we trek maar willen ook niet uitgebreid lunchen. We kiezen voor een shake en rijden dan weer in een klein uurtje terug naar het appartement. Deze auto(en de vorige auto trouwens ook) zit echt lekker. Mijn arm en schouder kunnen goed rusten in de deur. Na een tijd wandelen en fotograferen doet het pijn en is het fijn weer goed te zitten.
“Thuis”  relaxen we een uur voordat we ergens gaan eten. We besluiten naar een Texas Roadhouse te gaan, daar hebben wij nog nooit gegeten, maar het moet ook goed zijn.
Wanneer we binnenkomen en naar onze tafel worden begeleid, vraagt ze of het de laatste keer goed is bevallen. Ik zeg dat het onze eerste keer is hier.
Wanneer we later aan tafel zitten komt de manager die heeft gehoord dat we nieuw zijn. Ze biedt ons een bon aan voor een gratis voorgerecht. Het mag vandaag maar ook een andere keer. Wat bijzonder! Er staan pelpinda’s op tafel en we krijgen warme broodjes met kaneelboter, lekker. We bestellen alleen een hoofdgerecht, het gratis voorgerecht bewaren we maar voor een andere keer. Het smaakt heerlijk en we vinden het een leuke tent.
Daarna gaan we nog even kijken bij een Ross en we doen nog een paar boodschapjes bij de Publix want we hebben geen water meer voor ons kopje thee/koffie.
Uiteindelijk is het weer tegen tienen voor we thuis zijn. We kijken nog even tv, schrijven dit verhaal en dan gaan we zo weer naar bed. Het was weer een mooie dag!

Morgen wordt het weer rond de 24 graden en daarna weer 28. We hopen nu toch een paar uurtjes strand te gaan pakken.

28 November: Auto ruilen en shoppen

De nieuwe auto met toepasselijke naam erboven, haha

Het bed hier ligt echt verschrikkelijk, meestal heeft het bed in het midden een kuil, deze heeft juist een hobbel in het midden. Vanavond maar kijken of we daar iets aan kunnen regelen…
We waren gisteren erg moe na alle drukte en frisse lucht en lagen er redelijk op tijd in. Vanmorgen was ik vroeg wakker dus besloot ik mij op tijd aan te kleden en stond ik vanmorgen om 6.45 buiten op het strand. Het was echt megakoud! Later zag ik dat de gevoelstemperatuur 1 graad was. Tja met alleen een vest, is dat heel koud! Maar wel een mooie sunrise. Je moet er wat voor over hebben.

Daarna ga ik weer naar binnen en warm weer wat op. De mannen liggen nog lekker te slapen. Rond 9.00 uur maak ik ontbijt. We relaxen wat en Huub gaat bellen met Hertz. Onze Nissan Pathfinder trekt wat naar rechts waardoor Huub constant moet tegensturen. Het is niet heel erg maar als we nog lange einden gaan rijden, wel vervelend. We mogen ‘m om komen ruilen.
Rond twaalven gaan we dan maar naar Melbourne Airport toe. Het is een heel klein vliegveldje, gelukkig zijn we meteen aan de beurt. De medewerker heeft een Toyota 4Runner voor ons. Weer een grote witte bak. Hij ziet er van buiten groter uit maar ik vind ‘m kleiner van binnen dan de Pathfinder. Huub vindt ‘m echter erg mooi en Derk zit ook iets hoger in deze, wat hij fijner vindt dus oke, we nemen ‘m mee. Alle losse spullen weer overgooien, spiegeltjes goed zetten en gaan maar weer. Hier vlakbij zit een winkelcentrum met een Hollister winkel waar Derk graag even wil kijken (lees shoppen). We vermaken ons er een tijdje, overal gaat nog 30% vanaf dus dat is lekker. Ook voor Tom en Carlijn kopen we hier wat.
Dan lopen we nog een rondje, ik koop nog wat bij Bed, Bath & Beyond, de mannen bij Dick’s en we kijken bij een puppiewinkel. Zo sneu die kleine hondjes in hokjes, waarschijnlijk afkomstig van broodfokkers maar ach wat schattig. Ik snap dat mensen erin trappen.
Dan gaan we (laat) lunchen bij de Steak & Shake. Het is er al niet duur en dan krijgen we ook nog exra korting. Het personeel ziet er ook zo simpel uit dat we vermoeden dat de overheid geld toe geeft om deze mensen hier te laten werken… haha, ah we zijn gemeen, maar hebben wel erge lol.
Waar we trouwens gisteren erg om hebben gelachen was een winkelwagen met in plaats van een zitje voor een kindje had deze een groter en lager zitje waar een oud omaatje in zat, die door haar docher door de supermarkt werd geduwd. Huub en Derk hadden er later een hoop grappige opmerkingen over waardoor we in een kreuk lagen.

Rond 17.00 uur zijn we dan weer in ons appartement. Overigens was het vandaag max. 16 graden met een koude wind. Bruin worden we hier dus niet.

Ons uitzicht van de woonkamer

Slaapkamer, let op het uitzicht!

Uitzicht van het balkon

Het zwembad met de zee erachter

Het strand van ons appartementje

Ondergaande zon aan de overkant van de straat

Door onze late lunch hebben we rond zessen eigenlijk niet echt trek. We hebben nog broodjes en een flinke fruitsalade dus dan gaan we dat maar eten.
Verder hangen we op de bank, internetten wat, regelen foto’s en kijken tv. Ook wel even lekker. Deze dag niet veel gedaan en waarschijnlijk daarom ging die snel voorbij!

Tot morgen maar weer!