Bijtijds wakker om te douchen en in te checken. We vliegen morgen om 8.35 uur dus rond die tijd moet ik 24 uur van tevoren kunnen inchecken. Na ruim een uur proberen met langzaam internet en er steeds uitgegooid te worden staat er: “we are unable to check you in, please check in with an agent at the airport”  Daar word ik niet blij van, het lukt altijd, waarom nu niet?? Na een uur proberen we het nog een keer maar nee…
We balen en besluiten uit te checken en maar naar het vliegveld te gaan. Liever nu gedoe dan morgen vroeg, anders slaap ik niet.
Dus op naar het vliegveld, parkeren natuurlijk helemaal aan de verkeerde kant en lopen een heel eind voor we bij American Airlines zijn. Daar vragen we het aan een aantal medewerkers die ons allemaal weer doorverwijzen .

Geen idee wat er nou was maar hij kan ons voor de eerste vlucht inchecken. Voor de 2e vlucht van Chicago naar Madrid zijn we met 2 naast elkaar ingecheckt en één de 2 rijen erachter aan het andere raam. Dat kan hij nu niet veranderen dus dat moeten we morgen maar vragen. Voor de 3e vlucht kan hij nog niks regelen en dat moet dus ook morgen omdat dat met Iberia is en het nog geen 24 uur van tevoren is. Wat een gedoe zeg, we vliegen nooit meer met Iberia. Online kun je ook al niks regelen met die gasten.

Ons laatste hotel is hier vlakbij en we kijken of we vast kunnen inchecken en de koffers dumpen.

Dat kan dus dat is lekker. Kamer ziet er netjes uit!

We zijn bijna 1,5 uur kwijt geweest met dit gedoe buiten het er naar toe rijden. Op de weg terug naar SF gaan we via de Bay Bridge naar Treasure Island om wat foto’s te maken van de skyline van SF. Het is zoals altijd wat mistig maar toch wel leuk.
We hebben wel trek want het is al na 12.30 en we hebben nog niet ontbeten. We gaan verder SF in maar staan elke 50 meter voor een rood stoplicht en als er een restaurant of iets is, valt er niet te parkeren.
We worden er wat sjaggerijnig van, misschien komt het door het eind van de vakantie maar die grote steden met files en drukte beginnen we erg zat te worden.
De vorige keer hebben we bijna niet gereden en alles met de hop on/hop of bus gedaan. Dat was echt een beter idee. Rijden hier en in LA is gewoon niet leuk.

We gaan de Golden Gate Bridge over en maken daar ook nog wat foto’s en rijden door naar Sausalito in de hoop dat daar valt te parkeren bij een plek waar we kunnen eten.

Het stikt daar van de fietsers. Sukkels die nog nooit eerder hebben gefietst want we zien er een aantal hele vreemde dingen doen, haha..
Nog een stuk doorgereden en zowaar, we vinden rond 14.00 uur dan eindelijk een restaurantje aan het water waar we lunchen. Erachter is een berg waar een wolk in hangt. Apart gezicht.

We besluiten dan nog een stukje verder te rijden en zien bordjes Muir Woods. We hebben gezien dat je een tocht kon boeken met de bus daarheen, maar geen idee wat dat is. We checken in de Garmin dat het 5 km is en gaan daar maar even kijken. Uiteindelijk is het volgens mij 15 km. maar we vinden het. Het is boven op een berg, een bos met mega grote, hoge en oude bomen.

We mogen erin met onze America the Beautiful jaarpas dus we maken er maar een wandeling. Grappig uit de stad, back to serious nature! Het is wel leuk maar ook niet heel spannend.

Dus na een uur vertrekken we weer richting hotel. Het is al na vijven, Derk wil graag naar een TGI Friday en tikt dat in, in de Garmin. Het zou vlakbij het hotel moeten zijn…we rijden er heen en Garmin zegt dat we er zijn, maar geen restaurant te bekennen. Oei, dat hebben we een paar jaar geleden ook al eens gehad. We kijken nog in de buurt maar het is echt zo’n zakengebied dus het is niet heel gek dat hier niks zit.
Dan maar naar de Outback…weer 5 km rijden en…gelukkig, deze bestaat wel.
We eten ons laatste amerikaanse avondmaal. We genieten ervan en evalueren de vakantie.
Het was een mooie vakantie, veel gedaan en veel gezien. Derk vond 3 weken genoeg maar heeft het toch wel erg leuk gehad, ook al was hij zonder broer. Wij hebben ook genoten maar het is nu inderdaad wel mooi geweest. In de reis hebben we geen zin, maar thuis zijn is vast ook wel weer lekker en dan zijn we weer met zijn viertjes!

Morgen staan we om 5 uur op en om 6 uur zijn we dan hopelijk op het vliegveld nadat we de auto weg hebben gebracht. Om 8.35 vliegen we en hopelijk landen we dan de 14e om 11.15 op Brussel

Tot in Nederland!
xx

Met raam open best lekker geslapen, wel weer meeuwen en een keer sirenes maar verder best rustig.
Verhaaltje van gisteren geschreven en rustig aan aangekleed en gedaan. Daarna wilden we ontbijten bij Johny Rockets maar daar was geen plek. Dus maar door naar de IHOP waar Derk lekker crêpes nam en ik had ook crêpes met aardbeienyoghurt met fruit en granola. Superlekker.

Ook daar was het megadruk. Daarna zijn we de hele straat uitgelopen evenwijdig aan het water met alles shops, restaurantjes e.d. Ook waren er veel mensen aan het optreden, goochelaars, muzikanten, schilders etc. Ook zijn we in een galerie geweest met hele gave moderne kleurige kunst

Bij wat schepen gekeken, Derk en Huub hebben wat knopen geoefend en we zijn in een soort museum geweest met allemaal oude speelautomaten. Zo’n gamehall van 150 geleden. Wel grappig om te zien en het meeste werkte ook nog op een kwartje.

Het was gezellig druk overal.

Weer terug op de kamer hebben we even 2 uurtjes relaxt, tv gekeken en op internet gezeten. Met Huub ben ik met de auto even naar de Painted lady’s gegaan om daar foto’s te maken. De Giants speelden weer vandaag, vandaar dat we vandaag niet veel met de auto hebben gedaan. Ook moeten we morgen hier om 11.00 weg en kunnen we vanaf 15.00 weer inchecken in het hotel vlakbij de luchthaven. Dan moeten we ons dus sowieso 4 uur vermaken

Vanavond hebben we gegeten bij een restaurant op de pier, we zaten leuk aan het raam en precies ervoor lagen er 3 zeeleeuwen op een drijvende steiger. Blijft leuk! Lekker alle drie vis gegeten met brood erbij van Boudin, de bekende sourdough bakker. Overigens had ik vanavond een shirt aan met een vestje erover. Daarover mijn spijkerjasje én mijn zomerjas. Als ik een sjaal had gehad, had ik deze ook omgedaan. San Francisco is leuk maar alles hangt constant in de mist en het is grijs en bewolkt én het waait!

Op de terugweg nog wat foto’s gemaakt en ook nu kwamen we weer langs een galerie waar de grootste expositie was van 1 fotograaf; Rodney Lough jr. Echt prachtige grote natuurfoto’s. Ook veel van plekken die we deze vakantie hebben gezien. Het leek alsof er achter de foto’s licht brandde, echt heel bijzonder. Nou ben ik geen museummens maar wat hebben we (gratis!) mooie dingen gezien vandaag! Kijk eens hiernaar : http://www.youtube.com/watch?v=DFK7EU78kz0

Morgen laatste dag! Morgenochtend vast inchecken, hopelijk voor een beetje goede plekken.

Best lekker geslapen maar wat maken die meeuwen een herrie als je vlak aan zee zit. Er zat ontbijt bij dit hotel, even gekeken en heel snel weer weg. Erg veel mensen en 3 tafeltjes werkt niet echt.
Aan de overkant zit een Denny’s dus daar maar voor de laatste keer deze vakantie ontbeten. Ook even gebeld met de verzekering om te checken of ik gewoon naar huis kan vliegen met mijn medicijnen, bloedverdunners etc. Volgens degene die ik aan de telefoon heb, is dat geen probleem en moet ik maar veel gaan lopen in het vliegtuig en mag ik het niet tegen de grondstewardess zeggen want dan kunnen ze op de vlucht weigeren. Apart verhaal… Op goed geluk dan maar. Ik moet mij wel de eerste werkdag meteen naar de huisarts en de trombosedienst om het verder over te nemen en de medicijnen goed in te stellen. Dat ging nogal heen en weer afgelopen weken.
Daarna de boel gepakt en naar Milpitas voor een groot outletcenter wat op weg naar San Francisco zit. Hier zit o.a. een Marshalls, Hollister en een Abercrombie.
Het zit precies op de helft van de 2 uur 15 die we vandaag moeten rijden dus dat is mooi.
We kopen bij alle 3 de zaken wat, ook voor Tom hebben we inmiddels aardig wat kleding verzameld. Nu maar hopen dat het allemaal in de koffers past.

Als lunch nemen we nog een smoothie en een pretzel en dóór naar San Francisco!
Als we er bijna denken te zijn staan we in een mega file en zien we duizenden mensen lopen in oranje kleding

Vlakbij the Wharff en Pier 39 bij de zeehondjes!

Er blijkt net een baseball game te zijn geweest van de SF Giants tegen the Baltimore Orioles. Van Baltimore zien we echter niemand, later hebben we van de receptionist van het hotel begrepen dat zij het waren en dat Baltimore te ver weg is en dat er dan bijna geen fans zijn van die club. Wat trouwens wel opviel, er zijn fans van alle maten en soorten; bruin en blank, oud en jong en lelijk en mooi (dit laatste volgens Derk).

Uiteindelijk zijn we er 3 kwartier later door in het hotel. Dit is het enige hotel waar we eerder zijn geweest. Het is niet heel luxe of bijzonder. Wel duur maar dat komt door de locatie, binnen 3 minuten sta je op de boulevard, bij de winkels en op Pier 39, dé pier van San Francisco.
De kamer is anders dan vorige keer, we kijken nu uit op een prachtige witte muur. Voordeel is dat het aan de achterkant zit en het dus qua geluid rustig is

Het stadion van the Giants

We gaan eerst eens de koffers herpakken zodat we er al 2 op gewicht hebben voor de terugreis en voor de laatste paar dagen zit alles van ons drieën in 1 koffer. Ook gooien we wat oude spullen weg die we expres hadden meegenomen zodat we het hier nog konden gebruiken of dragen om dan hier achter te kunnen laten.

Daarna op stap naar de pier om wat te eten. Tjee, wat is het druk, al die Giants fans die zijn blijven hangen waarschijnlijk. Bij elk restaurant staat een mega rij. Uiteindelijk krijgen we een pieper mee van Hard Rock café en we lopen wat rond maar ik heb een shirt aan met spijkerjasje maar brrrr wat is het koud. Eigenlijk wisten we dat van SF maar ik had dat even verdrongen denk ik. Dus het is niet leuk om buiten rond te moeten lopen… We kijken wel bij de zeeleeuwen, altijd leuk en ook zoveel en daarna gaan we maar in de winkel staan van Hard Rock Café. Derk koopt hier plectrums en een embleem voor op zijn tas.
Na 35 minuten mogen we dan aan tafel en eten. Het is dan al 20.30 uur, trek!! Eten is lekker maar ik word toch wel oud hoor, wat een takkeherrie daar binnen. Je verstaat niemand en zeker de ober niet. Die dan juist een verhaal heeft dat hij in Enschede heeft gewoond en iets over voetballers etc.

Na het eten dus gauw weg en naar het hotel waar het op de kamer juist weer erg warm is. Airco doet het ook eigenlijk gewoon niet dus die doe we maar uit.

Super dag vandaag! Zeeleeuwen, zeeotters, zeehonden, een kolibrie, pelikanen én zeeolifanten gezien én eekhoorntjes gevoerd! En prachtige plekken gezien.

Ik was vroeg wakker en na weer chatten met Tom en alle mail e.d. checken, gaan douchen en hebben in het hotel een eenvoudig maar best lekker ontbijtje genuttigd. We zouden vroeg vertrekken maar de mannen slapen juist in de ochtend het lekkerst dus die zijn niet voor 9.00 wakker. Uiteindelijk is het dus weer 10.30 voor we weer uitchecken. Overigens zijn we al zo geoefend dat de koffers en de computer met alle snoeren en ijskastspullen in de koelbox zó gepakt zijn.

Als eerste rijden we richting strand om vanaf daar de Highway 1 (Pacific Coast Highway) te nemen

Mooi huis bij Pismo Beach

Het is er mooi en zo’n huis aan zee is toch wel een droom maar uiteindelijk blijkt dat de highway toch pas na Morro Bay begint, dus rijden we daar eerst heen. We vinden een mooie parkeerplek en lopen naar het haventje met piertje en shopjes. Uit het water steekt dan de enorme rots omhoog. We zien er ook auto’s op rijden, bijzonder.
Ik sta foto’s te nemen van een pelikaan als tot mij doordringt dat ik iets onbekends hoor. Hee wat is dat? Ooo zeeleeuwen…ze maken een bijzonder geluid. Maar waar komt het vandaan? We zien er een paar zwemmen en een stuk verder de zee in, is een houten vlonderding waar er een aantal op liggen maar dat is net iets te ver weg voor een leuke foto.

We wandelen wat verder, het is trouwens verrekte koud. Na de laatste week rond de 24 graden gehad te hebben is het nu maar 16 denk ik met een koude zeewind. Op de pier achter glas in de zon is het echter heerlijk en we nemen een bakje clam chowder (soep)

Morro Rock in Morro Bay

Als we daarna terug lopen zien we 2 zeeleeuwen liggen voor onze neus. Leuk, de eerste zeeleeuwenfoto!

In de auto besluiten we nog iets verder naar Morro Rock te rijden en ik wil daar stoppen om een foto de andere kant op te maken. Als we stil staan zie ik wat in het water. Wat is dat, een zeehondje? Nee, kleiner. Shit, otters! Ik spring de auto uit. O, zoals ik al eens eerder heb gezegd, zeeotters zijn mijn favo-dieren. Ik vind ze zó leuk en had niet durven hopen dat ik er een in het wild zou zien.
Ik maak een lading foto’s maar het is lastig foto’s te maken van iets dat maar een klein beetje boven het water uitsteekt. Een van de 2 heeft een kleintje op zijn buik. Ze zijn zo schattig, lekker drijven, beetje wassen, beetje kriebelen.
Rond de rotsen waar wij op staan om de foto’s te maken lopen ook weer tig eekhoorntjes. Ja, jullie zijn ook leuk.

Na 30 foto’s gaan we toch maar verder

Pelikaan !

Mijn dag kan niet meer stuk.

Langs de weg ter hoogte van San Simeon is een strand waar wel eens zeeolifanten liggen. Daar willen we ook kijken dus we letten goed op bordjes langs de weg. Overigens is deze weg zo mooi, dat je rustig elke 100 meter kunt stoppen voor een mooie foto. Wat we af en toe natuurlijk ook doen. Voorbij San Simeon zien we inderdaad het strand en het ligt mega vol! Zeeolifanten zijn aan het vechten in de zee en er liggen er een aantal op het strand. Ook ligt er een kudde zeehondjes. O, die zijn ook zo schattig. Ook hier weer véél foto’s en Huub filmt er ook wat. Derk vindt het ook wel echt gaaf om deze dieren in het wild te zien. Die zeeolifanten zijn zo groot en log.

We rijden weer door, moeten onderweg plassen en stoppen bij een restaurantje waar ook hot tea schijnbaar heel lastig is. Ik geloof dat ik het maar opgeef dat hier te bestellen, ice tea is veel logischer.

Zeeleeuwen in Morro Bay

Volgende stop op de planning is het Julia Pfeiffer State Park. Ook hier is niet duidelijk waar het precies zit. (the highway 1 gaat langs zee en rotsen, niet langs plaatsen en er zijn ook geen afslagen) We zien het gelukkig op tijd, vinden een parkeerplaats (altijd handig) en trekken onze wandelschoenen aan. Beetje overdreven, op mijn slippers had ook best gekund maar dat wisten we niet zeker. Het was een kwartier lopen denk ik en dan zie je toch wat….prachtig! Wel echt een van de mooiste plekken die ik ooit heb gezien. Een strandje met een waterval die op het zand uitkomt en een prachtig blauwe zee.
Zucht, wat mooi allemaal.

Na deze mooie wandeling stoppen we onderweg nog af en toe. Op een mooi uitzichtpunt lopen weer hele kleine eekhoorntjes (ik heb deze vakantie echt 10 verschillende soorten gezien)

Eekhoorntje in Morro Bay

Je mag wild life eigenlijk niet voeren maar ik heb een zakje met stukjes pinda bewaard (zat bij een ijsje van de Mac) en ik voer ze een paar stukjes en Derk later ook. Ze vinden pinda’s érg lekker en bijten af en toe bijna in mijn vinger. Ze zien er nogal skinny uit dus volgens mij kunnen ze best wat bijvoedering gebruiken. Het levert in elk geval leuke foto’s op en daar gaat het om. (foei, slechte dierenbeschermer)

Uiteindelijk rijden we toch maar eens door naar het hotel in Monterey waar het al 18.30 is als we aankomen. We checken internet…doet het niet…dan maar eten. Op naar de pier wat een kwartier lopen zou moeten zijn. We lopen eerst totaal de verkeerde kant op en later ook nog een stuk om, waardoor we er ruim een half uur over doen. Leuke Fisherman’s Wharf waar we ook 4 jaar geleden al eens zijn geweest. Bij een restaurant is er een wachttijd van 20 minuten

Meer ottertjes

Ze schrijven onze naam op en we lopen weer verder op de pier. Zien trouwens weer een zeeotter in de zee én 2 ruziënde zeeleeuwen en komen langs een restaurant wat er ook lekker en gezelig uit ziet en waar ze ons gratis toetjes beloven. Als we akkoord gaan met een hoge tafel aan het raam, is er ook meteen plek. Okee, jammer voor het andere restaurant…we gaan hier eten.

We eten er lekker vis, kijken dieren in de zee en mensen op de pier (erg leuk) en ook de desserts zijn jummie. Pas na 22.00 uur zijn we pas weer in de kamer. Internet doet het nu ook en ik plaats vast wat foto’s maar voor het uitgebreide verhaal ben ik te moe. Morgenochtend maar.

Morgen gaan we naar San Francisco, onze eindbestemming. Raar idee. Het ging zo snel terwijl we als we terugdenken aan de eerste dagen en het al weer eeuwen geleden lijkt. We hebben zoveel gedaan en gezien. Ik ben erg blij met dit blog. Kan ik het zelf ook teruglezen want je vergeet het anders zo !

Heerlijk geslapen in Agoura Hills. Ik ben weer als eerste wakker om 7.00 uur en chat met Tom thuis en mail met zus Bri. Facebook checken etc. Lekker relaxed. Daarna douchen en na 9.00 worden de mannen ook bijna wakker. Uiteindelijk is het weer 10.30 voor we vertrekken.
Eerst richting Malibu, waar je graag in zo’n huisje aan het strand zou wonen. Prachtig al dat eerste stuk Highway 1, oftewel de Pacific Coast Highway.
Onderweg stoppen we af en toe bij een State Beach om even te lopen en een foto te maken. Later ook nog bij een mooi Lake waar ik de naam niet meer van weet. We rijden via Santa Barbara maar gaan ook daar weer 7x mis en rijden uiteindelijk door naar Solvang. Dat is een soort Deens dorpje waar ze Deense restaurantjes, bakkerijtjes etc

Uitzicht uit het hotel in Agoura Hills

hebben. Ook de bouwstijl is Deens. Mijn vader is half Deens en we zijn vaak in Denemarken geweest dus ik vind het hier erg leuk en moet hier uiteraard wienerbrod eten.(danish in USA) We wandelen er gezellig rond en vinden een bakkerijtje waar we kunnen kiezen uit veel soorten en nemen er lekker koffie en thee bij. Mmm heerlijk is het en supervers!

Daarna gaan we door Grover Beach. Eerst checken we weer een Marshalls voor een tas voor mij en RL schoenen voor Tom. Ze hebben alleen gifgroene, die wil hij vast niet. We vinden wel nog 2 T-shirts voor hem. Een Guess en een Hurley, hopelijk vindt hij ze leuk. Ik koop er een Tommy Hilfiger tas. Niet echt een handtas maar een die ik kan gebruiken om mijn brood, drinken en plu mee naar mijn werk te nemen. Ze hebben wel Michael Kors tassen van $298.00 voor $149.00 maar met goud en die vind ik niet mooi en eigenlijk is het nog steeds veel geld

Lake zonder naam

Ook hebben ze gebreide Uggs voor $130.00 maar dat is het ook net niet. Derk vindt toch weer slippers en onderbroeken die hij wil, dus uiteindelijk hebben we toch weer wat bij elkaar gesprokkeld.

Rond 18.00 zijn we dan bij het hotel, ziet er leuk uit, lage gebouwen, mooie ruime kamer met redelijk brede bedden (hoera!). We installeren weer de koffers, computer, toilettassen etc. en checken de restaurants in de buurt via Google. Naast het hotel zit een restaurant A.J. Spurs Saloon and Dining Room. Daar gaan we maar eens heen, hoeven we niet weer de auto in.
Helaas laat ik mijn tas mét fototoestel in de kamer liggen. Wat een gaaf restaurant, vol oude zooi, gekke oude foto’s, hertenkoppen, lasso’s, knalroze leren chesterfield banken etc. echt supertacky. Erg leuk om foto’s te maken….maar helaas.

We krijgen eerst een soep, nog zonder wat besteld te hebben. Heerlijk! Daarna bestellen we en daar krijgen we een uitgebreide salade bij, waarna we bijna vol zitten. Eten is lekker maar niet bijzonder vind ik maar de entourage maakt dat weer helemaal goed.
Toe krijgen we ook nog een drankje van het huis, Huub een amaretto, Derk een root beer float en ik een thee. Ik neem een slokje van Derk, getver zoiets smerigs heb ik nog nooit geproefd. Er zit sassefras in. We zoeken dat later op en het blijkt laurier te zijn. Nou daar moet je geen drankje van maken.Echt heel lekker vindt hij het ook niet geloof ik maar hij drinkt het op.

Na weer een nacht niet lekker slapen zijn we het zat hier. Derk lag vannacht zelfs op de grond op 8 kussens om ons ieder een eigen bed te gunnen en hij was nog de enige die lekker sliep, haha.
We hadden nog gevraagd of er misschien een andere kamer was of een rollaway bed voor Derk maar dat mocht niet van de fire department.

De bedden zijn raar smal en scheef, de lift maakt elke 3 minuten een kleng, kleng geluid en er vliegen veel vliegtuigen over. Alles apart zou nog gaan maar deze combi maakt dat ik, als ik wakker ben, op zoek ga naar een ander hotel en dat ook boek, net buiten LA in Agoura Hills.
Nu maar hopen dat we daar lekkerder slapen

Straatje

Om 9.30 haasten we ons weg, checken uit en annuleren de laatste nacht waar ze zich ineens in excuses wentelen. Te laat !

Om 10.40 moeten we bij Warner Bros zijn om om 11.00 met de tour te starten. Met de files in LA gaan we daarom maar op tijd weg. We zijn er een half uur te vroeg en kijken in het winkeltje en staan in de rij voor we uiteindelijk de tour beginnen. Eerst een film van 7 minuten over alles van Warner Bros. Grappig, je staat er niet bij stil wat allemaal van hun is. 2,5 men, Big Bang Theory , the Mentalist, Mike & Molly, Friends en ook bijv. the Hangover.

Daarna gaan we met 12 man in een karretje en gaan we door alle straatjes van de backlot waar films en series worden opgenomen. Verder komen we langs veel studio’s waarbij onze tourguide vertelt wat er wordt opgenomen. Heel interessant maar je ziet dus niks

Straatje wat nu aangekleed werd voor opnames

Daarna gaan we wel naar binnen in een ruimte waar de Friends bank staat waar iemand een foto van je maakt. Helaas is die van ons erg raar…Huub zijn shirt zit omhoog waardoor je zijn blote buik ziet. hahaha, die laten we dus maar niet zien…

Ook kijken we binnen in een ruimte waar allerlei meubelen staan die worden gebruikt in diverse series e.d. Wel grappig.
Daarna gaan we studio’s in waar je niet mag fotograferen. Iets van de serie ‘Pretty Little Liars” waar we echt nog nooit van hebben gehoord. We hadden van tevoren gezegd dat we het leuk zouden vinden iets van 2,5 men en the Mentalist te zien. Maar behalve de parkeerplaatsen van de acteurs hebben we daar niets van gezien. Beetje jammer als ze zeggen dat ze rekening houden met de wensen van de groep. Aan het einde gaan we naar een museum waar allerlei kleding uit series hangt. Dat is leuk om te zien maar je mag er geen foto’s maken. Geen idee waarom niet.
Boven hebben ze alles van Harry Potter en Derk vindt dat wel leuk want hij heeft wel een aantal delen gezien

Paard waar Tom Cruise op reed

Ik geen een, dus het zegt mij niet zoveel. Ook gaat hij onder de hoed die zegt naar welke afdeling van Zweinstein je moet. Hij mag naar Griffoendor en is blij. Oké, whateverrrrr. 😉

Dan rijden we weer terug en is de 2 uur voorbij. Mm nou, misschien zijn we wat verwend en weten we al te veel over series en tv,  want alles wat hij verder verteld heeft over lange dagen, veel wachten en dat ze blij zijn met 5 tot 7 minuten film na een dag opnames is niet echt nieuw voor ons, met acteur Derk in onze familie. (Derk heeft in wat commercials e.d. gespeeld) Kortom, het was “wel” leuk maar we vonden het ’t geld niet waard. Voor mensen die naar LA gaan; Universal Studio’s is veel leuker!

Met gierende banden vertrekken wij hier dus weer richting Getty Center. We staan mega in de file en onze Garmin weet het af en toe ook niet meer. Als ontbijt hebben we onderweg alleen een muffin gegeten en we hebben trek, dus we gaan op weg naar een Denny’s, voor een lunch

Kast is gereserveerd voor Crossbones

Pff dan zitten we downtown LA, we zien het restaurant maar voor we een parkeerplek hebben zijn we zo 20 minuten verder. Het is dan al 15.30 als we daar klaar zijn en weer verder gaan naar het Getty Center. Eerst weer muurvast in het verkeer en daarna via rare weggetjes naar waar het Getty Center zou moeten zijn. Staat daar een groot bord dat de GPS niet klopt en we op een ander adres moeten zijn. O men, nou dat ingetikt, weer half uur rijden….ook niet. Nou dan gaan we gewoon borden volgen. Simpel zou je denken. Maar nee…er zijn allemaal roadworks en er is van alles afgesloten. Derk en ik waren het 2 uur geleden al zat maar Huub blijft volhouden….nog één keer. Na nóg twee keer vinden we het echt niet terwijl we het center op een berg zien liggen.
Pff ruim 3 uur onderweg en dan hebben we het nog niet gezien. Ik ben het verkeer in LA zó zat, wat een rotstad!
Take me out of here!’ Ook Huub heeft er nu genoeg van en we gaan weg.

Nog meer spullen

Afijn, na zessen komen we dan aan bij het Sheraton hotel. Heerlijk rustig gelegen in de bergen, mooi uitzicht en je hoort krekeltjes buiten i.p.v. snelwegen en vliegtuigen. Een verademing.
Kamer is mooi, niet heel groot en de bedden ook niet maar een stuk beter dan the Doubletree Hilton.
We gaan hier vast lekker slapen. Omdat we laat hebben geluncht besluiten we simpel een stukje pizza te eten bij de Pizzahut. Het is lekker maar we krijgen het niet eens op en nemen het mee voor evt. lunch morgen.

Op de kamer gaan we allemaal weer aan de slag met onze taken voor we mogen slapen.

Morgen het eerste stukje Pacific Coast Highway, een van mijn favoriete mooie routes in the USA!
We zitten in de buurt van Malibu, dus daar gaan we beginnen!

xx

Voor het eerst in tijden eigenlijk niet zo lekker geslapen Bedden zijn wat smal en ik werd halverwege wakker met pijn in mijn rug. Ook Huub heeft een tijd wakker gelegen. Vanavond ruilen we met Derk want dat bed is anders en hopelijk beter.

Uiteindelijk verlaten we rond 10.00 het hotel en gaan eerst naar de Westfieldmall hier vlakbij, we kopen wat kleine dingetjes en ontbijten er met een tuna sandwich. Ook zit er een JC Penney en een Target maar eigenlijk zijn ze allebei niet echt bijzonder.

Dan besluiten we op zoek te gaan naar het adres voor het Hollywood Sign. Rare route maar we komen inderdaad heel dichtbij en kunnen er goed foto’s maken

Hollywoodsign

Daarna rijden we de Mulholland Drive, mooie route met prachtig uitzicht. Het is wat heiig en daardoor ziet het er op de foto’s niet bijzonder uit.

We gaan naar Hollywood Boulevard. Lopen het op en neer, kijken naar de sterren, kopen wat Hollywood T-shirts, eten een pretzel en gaan weer terug naar de auto.
De weg naar Rodeo Drive duurt erg lang. Pfff Los Angeles is echt een drama wat verkeer betreft. Een paar jaar geleden had ik hier graag willen wonen maar ….laat maar. Druk, chaos, file. Niet leuk.
Uiteindelijk de Rodeo drive van begin tot end gereden met nog een stuk Beverly Hills waar de sterren wonen. We hadden een map met adressen kunnen kopen maar uit ervaring weten we dat het vooral hoge hekken en heggen zijn, dus dat hoeft niet van ons.

Inmiddels is het al rond 17.00 uur en op weg naar het hotel tikken we een TGI Friday’s in in de Garmin, en er zit er een redelijk dichtbij het hotel. Kost toch weer ruim een half uur in het verkeer. Eten is weer jummie, vooral die Jack Daniels saus!

Op de terugweg kijken we nog bij een Marshall’s voor Tom die RL schoenen wil, maar die hebben ze helaas niet. Wel leuke tassen maar ook net niet wat ik wil.

Zo is het toch weer 22.00 uur voor we in het hotel zijn. Time flies in the USA!

Vandaag eens iets vroeger wakker en voor de rest wakker is heb ik al met Tom thuis gechat en heb ik het verhaal van gisteren getypt. Daarna gaan we allemaal douchen en de boel weer inpakken.
Vandaag verlaten we San Diego. Mooie stad waar we eigenlijk weer niet heel veel van hebben gezien. Wat bijzonder is, is dat er grote wegen door de hele stad gaan en je dus overal snel bent maar niet veel van de stad ziet..

Onderweg gaan we via La Jolla, mooie dure badplaats met prachtig strand en villa’s. We rijden er even rond maar er valt niet voor even te parkeren dus besluiten maar door te gaan naar Los Angeles.
Tussendoor een benzine en koffiestop en rond 15.00 uur zijn in het Doubletree by Hilton in Culver City. We zitten hier heel centraal voor alles wat wij in LA willen doen.

Doubletree by Hilton

We krijgen een warm welkomst chocoladekoekje wat erg lekker is en hebben een kamer op de 9e verdieping met leuk ver uitzicht op LA. Verder is de kamer mooi maar niet mooier dan bijv. de laatste Best Western.

We installeren weer de computers. Derk en ik kijken een stukje Rock of Ages film en Huub doet een hazeslaapje. Om 17.00 vertrekken we naar de Santa Monica Pier.
Langs de boulevard is een soort openlucht fitness en het is knap wat die gasten allemaal kunnen in touwen en op bruggen etc.
Daarna de pier op. Cool, heel gezellig, groot en druk. Ik snap niet dat ze in Scheveningen niet zoiets doen. Dat zou zo gezellig kunnen zijn.

We lopen een klein rondje en gaan eten bij Bubba Gump. Heerlijke garnalengerechten en de mensen die er werken zij allemaal erg simpel maar ook erg vrolijk en we moeten er erg om lachen.
Eten is heerlijk en uitzicht op zee en strand natuurlijk ook.
Na het eten lopen we een groter rondje en ik maak een lading foto’s. Het is mooi hier!
Ik zie ook mijn eerste pelikanen vliegen deze vakantie.

Als het bijna donker is lopen we terug naar de auto en rijden in 15 minuten weer naar het hotel.

We slapen echt lekker hier. Thuis red ik altijd maar krap 6 uurtjes per nacht. Hier slapen we minstens 8 en soms wel 9 uur. Lijkt het toch echt vakantie, haha.

Derk heeft vandaag geen zin in ontbijt en heeft nog een smoothie. Even alleen zijn i.p.v. constant bij je ouders is ook lekker dus Huub en ik gaan samen even in de buurt rondkijken en bij Denny’s ontbijten. Ik bestel een hot tea (anders denken ze dat ik een ice tea wil) maar ze denkt dat ik haar hottie noem geloof ik want ze snapt me niet…Nou ja zeg, zo raar praat ik toch niet?
Uiteindelijk komt het goed en na het ontbijt halen we ook nog wat water en frisdrank want daar zijn we bijna doorheen.

Mooie huisjes in Coronado

Pas rond 12.00 uur zijn we dan weer bij het hotel. We relaxen nog wat, reorganiseren een koffer waar de strandhanddoeken in zaten en kleden ons om, om naar het strand te gaan.
Het is 14.30 voor we er liggen en het is heerlijk, warm zonnetje, iets koeler windje. Me like!
Na 1,5 uur gaan we maar weer want we willen niet verbranden. We rijden terug over de enorm hoge Coronadobridge en langs prachtige huizen aan het strand, kwijl.

Onderweg halen we bij de Walmart kip en coconut shrimps en een Ceasar salade om eens simpel op de kamer op te eten. Ook meteen broodjes voor een picknickontbijt morgen.

Het smaakt heerlijk en bij een open raam op de kamer luisteren we naar een Mexicaanse band die speelt bij het restaurant hiernaast. Klinkt lekker!
Rond 18.30 vertrekken we dan weer naar Sea World.

Ons hotel in San Diego

We hadden gratis een dag extra toegang en we hadden de avondshows niet gezien. We kunnen lekker dichtbij parkeren en zijn ook snel binnen. Huub en Derk doen een Manta achtbaan en ik zit op een bankje te wachten wanneer een Amerikaanse man naast mij komt zitten waarmee ik een half uur heb zitten kletsen over de verschillen tussen onze landen. Dat is best grappig om eens te horen, het was een gezellig gesprek.  Hij heeft maar 15 vakantiedagen per jaar en betaalt $2200 aan Health Insurance….zo dat is veel. Verder vindt hij het erg grappig dat wij maar 1 badkamer hebben (iedereen heeft er hier tussen de 2 en 4) en dat ik geen rijbewijs heb en veel fiets…

We eten een ijsje, zien een zeeleeuwen/ottershow in het donker (om 20.00 is het hier echt donker) . Om iets voor tienen is het afgelopen en daarna sluit het park met vuurwerk. Prachtig!! Ook Derk vond dit het mooist vuurwerk dat hij ooit heeft gezien.
Het was weer een mooie dag!