18 juli: Dag Washington, het Witte Huis en Mall

Al een half jaar geleden hebben we via de Office of U.S. Senator Deb Fischer een aanvraag gedaan voor een tour in The White House. Omdat we er alleen maar de zaterdag tijd voor hadden (op zondag en maandag zijn er geen tours) achtten we de kans heel klein. Toch kregen we op 29 juni een mail met :
Congratulations! Senator Fischer’s office has scheduled a tour of the White House for your group. Please read the following information carefully. These guidelines are strictly enforced by the Secret Service. Any visitor fails who to comply with the guidelines laid out below will be denied entrance into the White House by the Secret Service.
Your tour is scheduled for July 18, 2015 at 7:30 AM. You must arrive at the gate by this time.

Yeah! Bijzonder dat het is gelukt maar uhh 7.30 is erg vroeg! En we hadden een hotel in Harrisburg geboekt dus dan zouden we om 3.00 op moeten staan. We hebben even getwijfeld of we het zouden annuleren maar zoiets lukt ons nooit meer natuurlijk. Zeggen dat je in het Witte Huis bent geweest is ook wel weer grappig! Kortom, we hebben toch maar een nacht Harrisburg geannuleerd en een nacht Washington bijgeboekt.
De wekker gaat dus vroeg, erg vroeg. Ik lag echt echt nog heel lekker te slapen. Ik droomde dat ik aan het winkelen was met collega Josephine. Haha heel grappig. Maar helaas, ik moest er om 5.45 mee stoppen. Snel wassen en aankleden. Beneden bij de receptie moesten we voor de zekerheid nog melden dat we niet uitcheckten maar officieel juist weer voor 2 dagen incheckten. Het duurde even en we moesten perse nieuwe kaartjes. Yeah yeah, hurry we must visit Obama! We gingen op weg, het was toch nog 20 minuten rijden. We zaten bij een verkeerde parkeergarage, die wij online gevonden hadden was $25.00 per dag en deze $15,00. Goede vergissing! Hij was wel inimini maar het paste net. Toen nog 3 blokken lopen naar de ingang. We moesten verzamelen bij een parkje waar een beeld was van een paard met een man erop. Geen idee wie het was, ik vermoed een president. Het is bloedheet in Washington. Temperatuur was 28 graden maar het is heel vochtig ofzo. Niet lekker in elk geval, ik zweet me suf hier. Bijna nog erger dan in New York. We staan er om 7.10 uur. Om 7.30 mogen we lopen. We gaan van controle naar controle, 2 x je paspoort laten zien en ze kijken of je echt op de lijst staat. Ze kijken heel streng. Niks gezelligs aan. Je mag ook geen foto’s van de bewakers maken. Ik maak een foto en iemand voor mij ook. Die moet ‘m van haar mobiel afhalen. Ikke niet! Ha!
We hebben sowieso een hele lijst gekregen met wat allemaal niet mee naar binnen mag.

Ook staan daar vuurwerk, messen en guns op. Goh verassend. De lijst met wat wel mee mag is vele malen korter. Een mobiel, portemonnee, ID en zonnebril. De rest hebben we dus in de auto laten liggen.

Op een gegeven moment moeten we ook langs een controle met een hond. Je moet ergens gaan staan met benen wijd. De hond zit denk ik in of achter de muur want die zien we niet. Er staat dat je ‘m niet mag aaien. Als je de onzichtbare hond aait, kwakken ze je in Quantanamo Bay, denk ik.

Afijn, 6 uur later staan we dan in het Witte Huis. Je mag er sinds 1 juli dit jaar officieel foto’s maken binnen. Daarvoor mocht dat eigenlijk niet. We maken dus een hoop foto’s met onze mobiel (camera mocht niet mee naar binnen). Het is grappig om binnen te zijn en foto’s te maken naar buiten. Maar heel bijzonder is het allemaal ook niet. Voor je het weet sta je weer buiten. De kamers zijn mooi, de foto’s, schilderijen en het servies ook.

Het beeld

Het beeld

De tuin is eigenlijk het mooiste. We krijgen geen kopje thee en Barack ligt gewoon nog te slapen.
Een medebezoeker maakt een deur open die dicht was. Oeps, hij werd bijna neergeschoten! Haha, zo dat doet hij echt nooit meer. Ik schrok er echt van.
Als we buiten staan, gaan we op zoek naar een ontbijt. We vinden achteraf een paar restaurantjes maar die gaan pas om 9.00 en 10.00 uur open. Het is pas 8.25 uur. We lopen daarom maar naar de achterkant van het Witte Huis en langs the Washington Monument. Dan op weg naar naar the Museum of National History kopen we maar uit pure ellende een hot dog (vies!) bij een karretje met wat te drinken want we zijn nu al flauw van de honger, dorst en warmte. Dan begint het ook nog te regenen maar de paraplu’s liggen in de auto. Die mochten niet mee naar binnen bij Barackje. Dan maar schuilen bij de ingang tot het 10.00 uur is en we naar binnen mogen. Ook weer langs een tassencontrole. Pff. Het is allemaal heel interessant.
Vinden veel mensen en ook Huub.

Deze foto mocht dus niet

Deze foto mocht dus niet

Derk en ik vinden er niet veel aan. Sorry, ik weet het, we zijn cultuurbarbaren. We slepen ons van bankje naar bankje. Een stuk verder zit het museum van Natural History. Kijk dat vinden Derk en ik al leuker! We kijken er rond, een hoop opgezette dieren, zelfs een olifant en mooie foto’s, films en vlinders en van alles. Het is erg groot. Eigenlijk lijkt het op Naturalis in Leiden maar dan nog groter.
Huub besluit de auto te gaan halen en zegt dat we over 20 minuten buiten moeten staan, dan pikt hij ons op. Dat was helaas dus geen goed plan, het is er zo druk dat er eigenlijk niet valt te stoppen en het staat er zo vol met tourbussen, hop on hop of bussen etc. Derk en ik wachten heel lang, we hadden beter samen kunnen lopen. Uiteindelijk vinden we elkaar toch maar het heeft wel een uur gekost.
We zoeken iets van een Denny’s of desnoods een Mac voor een simpele lunch maar ook die vinden we niet. Om 15.00 zijn we bij het hotel. Washington is niet onze stad geloof ik.

Hier naar binnen

Hier naar binnen

We hebben drank en gelukkig 2 kleine taartjes van de Amish en eten die dan maar op als lunch. We zijn doodop en vallen in slaap op bed.

Ik schrijf na een dutje ’s middags vast een gedeelte terwijl Huub lekker nog wat langer ligt te slapen. Rond 18.00 frissen we ons wat op en besluiten nu eens bij the Olive Garden te gaan dineren. Onderweg komen we een yellow cab tegen. Altans dat staat erop maar hij is oranje. Derk maakt weer een hoop grappige opmerkingen daarover en we moeten zo hard lachen dat Huub het andere verkeer bijna niet meer ziet door de tranen in zijn ogen.
We eten weer heerlijk met gratis soep en sla. Ik vind het een leuk betaalbaar restaurant.

We weten nog niet wat we morgen gaan doen. Vandaag was al zo heet en morgen wordt het 36 graden! We gaan nog iets verzinnen maar het wordt niet teveel in de openlucht in elk geval!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *