Note! Veel foto’s vandaag. Onderaan staan er ook nog een aantal. Om de foto’s groter te zien klik je er op!

Ik ben weer vroeg wakker, eerst rond 3.00 uur en ik app naar Derk thuis dat hij moet inchecken voor hun vlucht. Die ligt nog lekker te slapen en heeft geen haast. Later hebben we wel contact maar krijgt hij wel zichzelf ingecheckt maar Tom niet. Uiteindelijk belt hij Lufthansa en die stellen ‘m gerust. Ik probeer weer te gaan slapen maar dat lukt eigenlijk niet meer. Dan besluit ik om maar weer de zonsopkomst te fotograferen. Weer mooie foto’s gemaakt vind ik zelf. Het is een fotogenieke locatie! 

Dan pakken we vast wat in, douchen en gaan deze keer lekker buiten ontbijten. Het is een heerlijk plekje. Rond 9.30 rijden we uiteindelijk al hier weg. We maken wat stops onderweg en gaan naar Bahia Honda State Park. Hier had ik al 3 dagen willen liggen maar door alle regen is het er nog niet van gekomen. We gaan eerst rondkijken en wandelen. 

Je kunt er de oude brug op en hebt daar mooi uitzicht. Het is al warm en uit de wind zweet ik mij al suf. Terwijl we op het pad lopen zien we plots een slang! Help! Ik houd niet van slangen.

Hij is niet zo groot maar misschien wel heel giftig. Of niet. Ik maak een foto maar iets te snel dus zijn kop staat er niet goed op. 

Dan rijden we met de auto naar de andere kant en gaan daar op het strand liggen. Wow wat is het hier toch mooi. Dat water is zo blauw dat het nep lijkt! Het is wel fris trouwens en er staan golven.

Bij een picknickplek eten we het restje pizza van gisteren en fotografeer ik een vogel die echt hele gekke geluiden maakt. Ook deze moet ik eens opzoeken.

Wanneer we inchecken zegt de receptionist; room 14. “No 15! We want 15.”  “No, zegt hij weer, you will like 14, it is much bigger.” Okay I hope so, otherwise we will be back!

Hij heeft niet gelogen. Room 15 was een kamer met bed en badkamer en that’s it. 14 heeft een woonkamer, 2 slaapkamers en een volledige keuken en eettafel voor 6 personen. 

Het was weer een superdag! 🙂

Als wij straks hier naar bed gaan, staan de jongens thuis al op, om op tijd op Schiphol te staan. Zij vliegen om 8.00 uur via Frankfurt naar Miami en zouden morgen rond 15.00 uur moeten landen. Rond die tijd pikken wij ze daar dus weer op en zijn we weer met zijn viertjes.

Het plan: Misschien nog terug naar Key West of anders relaxen op het strand van Bahia Honda en rondkijken in de omgeving. Lekker genieten!

Tja dat had je gehoopt. In de nacht waait het flink, het klinkt ook alsof het nog steeds regent maar ik kan het ’s nachts niet zien. Ik word vaak wakker, bijna elk uur maar val gelukkig wel steeds weer in slaap. Om 6.30 uur kijk ik buiten en het is zowaar droog. Ik trek wat aan en loop naar de waterkant. De zon komt zo op en daar ga ik eens wat foto’s van maken. Er staat een flinke wind maar ik ben al blij dat het droog is. Je stelt je eisen toch wat bij hé? 

Huub komt even later ook kijken. Het is hier wel echt heel mooi. Om 7.30 uur besluiten we te gaan ontbijten. Koffie, thee, sapjes toast en een geroosterde muffin en wat fruit en een eitje. Prima dus. 

Na het ontbijt lopen we terug naar de kamer en raad eens…het gaat weer regenen. Volgens de voorspellingen tot 9.00 uur. Dan wordt het aangepast naar 11.15 uur en weer later naar 12.30. Ja zo kan ik het ook! Scheisse!

We schrijven daarom maar ons blog met een beker thee erbij en zoeken de foto’s uit. Maar eigenlijk had ik op Bahia Honda beach willen liggen. Wat een pech!

Om 10.30 besluiten we te gaan rijden richting Marathon en Islamorada. Daar zou het droger moeten zijn. Onderweg wordt het inderdaad steeds iets lichter. Het druppelt echter nog steeds. We zien een Home Depot Store. Daar kijken we even rond. Het is een soort Gamma. Grappig om te zien hoe anders de keukenapparatuur hier is. Groot vooral.

Dan zien we het Turtle hospital maar dat kost $22.00 p.p. en het ziet er heel klein en druk uit. Laat maar. We rijden weer verder en zien een gezellig restaurantje aan het water. Dan maar even lunchen. Het is inmiddels helemaal droog, hoera! 

Wij hebben uitzicht op een paar pelikanen en af en toe komen er ook prachtige vissen langs zwemmen. Snappers zijn het zien we later ergens. 

Huub bestelt cocoshrimps en ik een macho chicken nachos. Wow wat was dat apart en lekker!! Leuke tent, mooi uitzicht en lekker eten. Ik word weer blij!

Het is inmiddels bijna 13.00 uur en het wordt steeds warmer. We besluiten naar Sombrero Beach op Marathon te rijden, daar zijn we vlakbij. Er zit een ruim toilethuis bij waar we ons omkleden en zowaar,even later liggen we zomaar op het strand. Het is er heerlijk!

Na 2 uurtjes is het mooi geweest. We willen niet verbranden. We rijden terug richting hotel en stoppen onderweg voor wat foto’s. Ook gaan we via het visitorcenter van Big Pine Key voor een plattegrond waar je de Key deer kunt vinden. De dame vindt ons maar bofferds wanneer we haar onze route vertellen van deze vakantie. Ja, dat vinden wij zelf ook wel. 

We gaan naar the Blue hole waar de hertjes zouden moeten zijn en ook alligators en turtles. We zien alleen turtles, ook leuk. Morgen kijken we evt. nog een keer.

We kopen nog wat bij de Winn Dixie en bestellen een pizza bij de pizzeria ernaast. Die nemen we mee en eten deze uiteindelijk op ons eigen terrasje op. We hebben samen een medium pizza en na de uitgebreide lunch krijgen we deze niet eens op.

We sluiten de dag af met een koffie, thee en verse koekjes van de receptie en gaan daarna douchen.

Wat fijn dat Paul zijn zonnedansje heeft geholpen en dat het nog zo’n fijne dag is geworden!

Gisteren zijn we rond elven gaan slapen. Rond 3.00 weer allebei wakker maar gelukkkig toch weer in slaap gevallen tot een uur of 6. Toen maar gaan douchen, inpakken, uitchecken en om 7.30 uur zaten we bij de IHOP vooor een ontbijtje. Heerlijk ontbeten! Het valt ons wel op dat het bedienend personeel allemaal spaans praat in Miami. ook in winkels hoor je meer Hola dan Hi ! Erg vriendelijk vinden we ze hier ook niet. Wat dan weer wel erg meevalt is het rijden in Miami. Heel relaxt, niet druk en lekkere brede overzichtelijke wegen.

Afijn, na het ontbijt zijn we naar Key West gaan rijden. Geen haast en lekker op het gemakkie want het is zo’n mooie route! In 2009 hebben we het ook gedaan maar veel te weinig tijd gehad. Nu gaan we ervan genieten! Volgens de voorspellingen is het ook de laatste mooie dag dus kijken we onderweg bij het Morada Bay cafe , vast bij het hotel waar we woensdag slapen en bij Robbies waar je de tarpons kunt voeren. 

Allemaal superleuk en we hebben mooie foto’s kunnen maken. 

We willen eigenlijk nog ergens een uurtje strand meepakken en kijken bij Sombrero Beach op Marathon maar het is natuurlijk Easter Sunday en er is geen plek te vinden voor de auto. Ook bij het Bahia Honda State Park staat een file. 

Onderweg nemen we nog een smoothie en gaan dan maar door naar ons hotel. Eigenlijk had ik eerst een hotel geboekt in Florida City maar die uiteindelijk weer geannuleerd toen ik via Hotwire voor de helft van het geld een luxe nieuw hotel kon boeken op Key West. Dit hotel kost normaal min. $300.00 per nacht. Het is pas in februari dit jaar geopend en wow, wat is dit mooi en luxe! Een prachtige kamer met balkon met super uitzicht. 

We zijn lekker op luxe bedjes gaan liggen bij een van de vele zwembaden. Op de achtergrond klonk een gezellig muziekje. 

Na 2 uurtjes was het 17.00 uur en zijn we ons maar gaan opfrissen en naar het centrum van Key West gereden. Gelukkig ook een parkeerplekje gevonden. Wel een eind gelopen via Duval street. Super leuk sfeertje hangt er en het was gezellig druk. Bij een cafe/restaurant wat gegeten en samen een key lime pie gedeeld als dessert. Heerlijk! Daarna naar Mallory Square, DE plek waar iedereen heen gaat om de zonsondergang te vieren. Er waren allerlei straatartiesten en megaveel mensen. We hebben mooie foto’s gemaakt!

Na weer het hele stuk terug te hebben gelopen met onderweg nog her en der wat foto’s, waren we rond 21.00 uur weer op de hotelkamer. Mijn schouders en nek doen pijn van het gesjouw. Gauw douchen, en met een kop thee weer de foto’s op de computer zetten en het verhaal schrijven. Inmiddels is het na tienen en voelen we dat het een lange maar heerlijke dag is geweest! 

Morgen zijn er thunderstorms op komst, hopelijk valt het mee. Het plan is om nogmaals Key West te bekijken evt. op de fiets en daarna door naar ons volgende hotel op Little Torch Key. We zien wel hoe het loopt. Internet kan daar minder zijn dus mochten jullie niks horen, ligt het daaraan.

Ja, de vakantie is eindelijk begonnen na 11 maanden wachten! 

Onze zoon Tom heeft ons naar Schiphol gebracht waar we iets na zevenen in de ochtend arriveerden. Afscheid genomen en via een incheckbalie ingecheckt en de bagage in de drop off apparaten gedaan. Door de controle en later ook nog een zelf paspoort controle scan ding. Dat hadden we nog niet eerder gehad. Maar alles ging voorspoedig en om 8.00 uur konden we op zoek naar een ontbijtje bij Bread!

Daarna nog maar een eind gewandeld en wat shops bekeken. Om 9.35 zouden we gaan boarden maar dat liep uit omdat de crew was vertraagd bij de Security. Bijzonder….

Uiteindelijk gingen we 50 minuten te laat de lucht in.

We hadden 3 stoelen met zijn tweeën dus dat was lekker en ook de comfortstoelen bevielen goed 

Wij moesten er hier uit om door de immigrations te gaan en daarna zouden we verder vliegen naar Miami en daar om 17.20 aankomen.

We hebben denk ik 1,5 uur in de rij gestaan tot we aan de beurt waren. Om ons heen waren ook mensen die door zouden reizen naar Miami en we grapten al dat we hoopten dat het vliegtuig op ons zou wachten. Eindelijk waren we dan aan de beurt. Vingertoppen rechts, duim rechts, Vingertoppen links, duim links, fotootje en gaan……. uhm, nee toch niet. Onze paspoorten kregen we niet terug en we moesten mee naar een ruimte met andere “criminelen”. Zoals je het kent van op tv van Border Control. Ik zei nog dat het vliegtuig naar Miami op ons wachtte maar de meneer zei dat ik wel mocht gaan maar dan zonder Huub. O nee, dat toch maar niet, ik wacht wel.

Daar zaten we dan achter glas. Iedereen zag ons zitten. In dezelfde ruimte zaten ook 3 Nederlandse jongens uit ons vliegtuig met Pakistaanse achternamen. Zij werden om de beurt aan de tand gevoeld over wat ze kwamen doen en wat ze thuis voor werk en opleiding deden en dat 10 x. De eerste jongen zat al 20 minuten in de verhoorkamer! Later kwamen ook nog een moeder met dochter.

Vanwege trombose tijdens een eerdere reis naar Amerika had ik injecties mee met bloedverdunners. Ik dacht nog dat dat het zou zijn en dat we die koffer op Huubs naam hadden gezet. We hebben er echt heel lang gezeten en uiteindelijk ook nog wel moeten lachen met die andere gasten. Het verbroedert toch, zo samen in de cel! We maakten ons alleen wel zorgen over het vliegtuig. Dat had allang weg moeten zijn. Zouden ze wachten en zo ja, hoe lang?

De jongens mochten weg en de officer liep ook weg en kwam vervolgens nooit meer terug! Joehoe!! Pas weer een half uur later werd Huub bij een vrouw geroepen en bleek dat zijn vingerafdrukken werden gematcht in het systeem met een of andere crimineel. Ze moeten dan checken of je het kunt zijn. Het ligt schijnbaar aan hun slechte apparatuur. Lekker dan.
Uiteindelijk kregen we dan toch onze stempels en mochten we gaan! Yeeha!

Toen nog onze koffers ophalen, weer in een rij, eigenlijk waren we ervan overtuigd dat het vliegtuig weg zou zijn. We hadden afgesproken dat we een andere vlucht zouden nemen mits deze binnen 2 uur vertrok, anders zouden we gaan rijden en een auto regelen. 

Toen we bij nog redelijk relaxt bij de balie van Tui kwamen riepen ze al van afstand “Miami?” Yes! En ze juichten met zijn allen daar. Zo fijn dat ze blij waren ons te zien. Koffers daar weer ingecheckt en weer door de Security. Eenmaal in de hal hadden we geen idee waar we heen moesten maar we werden van afstand geroepen en kwamen als allerlaatste aan boord, op de tijd dat we al lang in Miami hadden moeten zijn. Ze hebben 2 uur op ons gewacht!

De medepassagiers die bij ons in de rij hadden gestaan, waren ook helemaal blij voor ons. Dat was wel heel lief want je bent eigenlijk bang dat iedereen boos op je is.
Toen we zaten, kwam het sein; boarding complete en konden we eindelijk onze reis vervolgen.

Het was nog maar 3 kwartier vliegen en om 19.30 uur arriveerden zowaar zelfs onze koffers als eerste! Elk nadeel heb ze voordeel. 🙂
We hadden de auto gehuurd bij Hertz en we zijn Goldmember. In principe betekent dat, dat je dan meteen naar de auto’s kunt gaan en dat je naam daar dan bij staat met het nummer van de parkeerplek met de auto die je mee kunt nemen. Je voelt ‘m al. Natuurlijk staat onze naam er niet bij. Gelukkig is er daar ook een kantoortje voor Goldmembers dus dan maar daar naar binnen. Inmiddels waren we al 22 uur wakker en hadden we het eigenlijk wel een beetje gehad. De dame achter de balie ging het alsnog regelen. We hadden al betaald maar ze moest onze credit card belasten voor dat bedrag met $200.00 extra voor ’the just in case’. En dat lukte niet. Credit card zei nee.

Volgende credit card dan. Hhm nee ook niet. Wtf!? We hadden zelfs al extra geld overgemaakt! Afijn, Huub bellen naar de Visacard. Geen bereik of niet aangemeld. Bellen lukt ook niet. Grrrr. gaat lekker zo. Uiteindelijk lukte het met Marjolein haar telefoon gelukkig wel en bleek dat de Hertz mevrouw $7700 had willen reserveren in plaats van $1100. Tja dat vond Visa een beetje veel. Gelukkig maar! Uiteindelijk gaf Visa de boel weer vrij, mevrouw probeerde het opnieuw en hoezee het lukte en we kregen eindelijk de papieren mee van een mooie grijze Dodge Journey. Een aardige upgrade dus dat is dan wel weer fijn. Ook met zijn vieren passen we hier volgende week goed in.

Inmiddels tegen 21.00 uur (voor ons 3.00 ’s nachts) kwamen we bij ons Best Western hotel aan. Dit hotel had ik via Priceline geboekt voor minder dan de helft van de prijs bij Expedia. Ik ben dan toch altijd bezorgd dat we een kamer krijgen naast de lift of iets anders beroerds maar nee, een prachtige ruime rustige kamer met een zithoek, groot bed en keukentje. 

We hebben de koffers op de kamer gezet en zijn snel wat gaan eten bij de IHOP een blok verder. Ze hebben er niet alleen maar pannenkoeken. We hebben allebei iets simpels genomen en zijn daarna weer terug gesjokt naar het hotel en heel gauw gaan slapen!!

Temperatuur is trouwens heerlijk! 

In de zomer van 2010 zijn wij al eens met onze zoons in Florida geweest. Toen deden we een korte rondreis en 2x een villa. Ik vond het verschrikkelijk heet maar het was er zo mooi! Helaas hebben we veel plekken overgeslagen of zijn er te kort geweest. Wij zijn toen in 1 dag van Miami naar Key West gereisd en de volgende dag terug. Zo zonde, want ik vond het paradijselijk daar. Daarom gaan we nog een keer, nu in april/mei (hopelijk minder heet en benauwd) en nemen we langer de tijd voor de Key’s én voor de westkust. Na een hoop twijfel tussen goedkope tickets via Dusseldorf en met tussenstops besluiten we nu toch maar voor het gemak te gaan en boeken via Tui een rechtstreekse vlucht naar Miami. We stellen een route op en boeken de hotels en een week appartement aan het strand van Fort Myers beach. De hotels heb ik in eerste instantie geboekt via Expedia maar daarna bijna allemaal weer geannuleerd toen ik voor veel minder hotels kon boeken via Hotwire of Priceline. Tja je bent Hollander of niet! 🙂 Onze zoons Tom (22) en Derk (19) komen samen ook een ruime week over terwijl wij daar zitten, om mijn 50e verjaardag te vieren. Gezellig!

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Dit blog stond eerst op Travelpod. Helaas is deze site opgeheven. Daarom is de boel gekopieerd en hier geplaatst. Alle reacties zijn daardoor helaas wel verloren gegaan!